ورق ۳۰ میل آهن (/ˈaɪərn/) یک عنصر شیمیایی با نماد Fe (از لاتین: ferrum) و عدد اتمی 26 است. فلزی است که متعلق به اولین سری انتقال و گروه 8 جدول تناوبی است. از نظر جرم، رایج ترین عنصر روی زمین است، درست در مقابل اکسیژن (به ترتیب 1/32 و 1/30 درصد)، که بخش اعظم هسته بیرونی و درونی زمین را تشکیل می دهد. این عنصر چهارمین عنصر رایج در پوسته زمین است. در حالت فلزی خود، آهن در پوسته زمین نادر است و عمدتاً به رسوب توسط شهاب سنگ ها محدود می شود. در مقابل، سنگ‌های آهن از فراوان‌ترین سنگ‌ها در پوسته زمین هستند، اگرچه استخراج فلز قابل استفاده از آنها به کوره‌ها یا کوره‌هایی نیاز دارد که قادر به رسیدن به دمای 1500 درجه سانتیگراد (2730 درجه فارنهایت) یا بالاتر، حدود 500 درجه سانتیگراد (932 درجه فارنهایت) بالاتر هستند. از آنچه برای ذوب مس لازم است. انسانها در هزاره دوم قبل از میلاد در اوراسیا بر این فرآیند تسلط یافتند و استفاده از ابزار و سلاح آهن برای جابجایی آلیاژهای مس در برخی مناطق تنها در حدود 1200 سال قبل از میلاد آغاز شد. آن رویداد گذار از عصر برنز به عصر آهن در نظر گرفته می شود. در دنیای مدرن، آلیاژهای آهن مانند فولاد، فولاد ضد زنگ، چدن و فولادهای مخصوص، به دلیل خواص مکانیکی و هزینه کم، رایج ترین فلزات صنعتی هستند. بنابراین صنعت آهن و فولاد از نظر اقتصادی بسیار مهم است و آهن ارزان ترین فلز است، با قیمت چند دلار در هر کیلوگرم یا هر پوند (رجوع کنید به فلز #کاربردها). سطوح آهن خالص بکر و صاف به رنگ خاکستری نقره ای آینه مانند است. با این حال، آهن به راحتی با اکسیژن و آب واکنش نشان می دهد و اکسیدهای آهن هیدراته قهوه ای به سیاه می دهد که معمولاً به عنوان زنگ شناخته می شود. برخلاف اکسیدهای برخی فلزات دیگر که لایه‌های غیرفعال را تشکیل می‌دهند، زنگ حجم بیشتری نسبت به فلز اشغال می‌کند و بنابراین پوسته پوسته می‌شود و سطوح تازه را در معرض خوردگی قرار می‌دهد. اگرچه آهن به راحتی واکنش نشان می دهد، آهن با خلوص بالا که آهن الکترولیتی نامیده می شود، مقاومت به خوردگی بهتری دارد. بدن یک انسان بالغ حاوی حدود 4 گرم (0.005 درصد وزن بدن) آهن است که بیشتر در هموگلوبین و میوگلوبین است. این دو پروتئین نقش اساسی در متابولیسم مهره داران، به ترتیب انتقال اکسیژن توسط خون و ذخیره اکسیژن در عضلات دارند. برای حفظ سطوح لازم، متابولیسم آهن انسان به حداقل آهن در رژیم غذایی نیاز دارد. آهن همچنین فلزی در محل فعال بسیاری از آنزیم های ردوکس مهم است که با تنفس سلولی و اکسیداسیون و کاهش در گیاهان و حیوانات سروکار دارند.[5] از نظر شیمیایی، رایج ترین حالت های اکسیداسیون آهن، آهن (II) و آهن (III) است. آهن در بسیاری از خواص سایر فلزات واسطه، از جمله عناصر گروه 8 دیگر، روتنیوم و اسمیم، اشتراک دارد. آهن ترکیباتی را در طیف وسیعی از حالت های اکسیداسیون، ۲- تا ۷+ تشکیل می دهد. آهن همچنین بسیاری از ترکیبات هماهنگ کننده را تشکیل می دهد. برخی از آنها، مانند فروسن، فریوکسالات، و آبی پروس، کاربردهای صنعتی، پزشکی یا تحقیقاتی قابل توجهی دارند. حجم مولی در برابر فشار برای آهن α در دمای اتاق حداقل چهار آلوتروپ آهن (آرایش اتم های متفاوت در جامد) شناخته شده است که به طور معمول α، γ، δ و ε نشان داده می شوند. نمودار فاز کم فشار آهن خالص سه شکل اول در فشارهای معمولی مشاهده می شوند. همانطور که آهن مذاب از نقطه انجماد خود 1538 درجه سانتیگراد سرد می شود، به آلوتروپ δ خود متبلور می شود که دارای ساختار کریستالی مکعبی (bcc) است. با سرد شدن بیشتر تا 1394 درجه سانتیگراد، به آلوتروپ آهن γ، ساختار کریستالی مکعبی (fcc) و یا آستنیت تغییر می کند. در دمای 912 درجه سانتی گراد و پایین تر، ساختار کریستالی دوباره به آلوتروپ bcc α-آهن تبدیل می شود.[6] خواص فیزیکی آهن در فشارها و دماهای بسیار بالا نیز به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، [7] [8] به دلیل ارتباط آنها با نظریه‌های مربوط به هسته‌های زمین و سایر سیارات. بالاتر از تقریباً 10 گیگا پاسکال و دمای چند صد کلوین یا کمتر، آهن α به یک ساختار شش ضلعی نزدیک بسته (hcp) تغییر می کند.
ورق ۳۰ میل آهن (/ˈaɪərn/) یک عنصر شیمیایی با نماد Fe (از لاتین: ferrum) و عدد اتمی 26 است. فلزی است که متعلق به اولین سری انتقال و گروه 8 جدول تناوبی است. از نظر جرم، رایج ترین عنصر روی زمین است، درست در مقابل اکسیژن (به ترتیب 1/32 و 1/30 درصد)، که بخش اعظم هسته بیرونی و درونی زمین را تشکیل می دهد. این عنصر چهارمین عنصر رایج در پوسته زمین است. در حالت فلزی خود، آهن در پوسته زمین نادر است و عمدتاً به رسوب توسط شهاب سنگ ها محدود می شود. در مقابل، سنگ‌های آهن از فراوان‌ترین سنگ‌ها در پوسته زمین هستند، اگرچه استخراج فلز قابل استفاده از آنها به کوره‌ها یا کوره‌هایی نیاز دارد که قادر به رسیدن به دمای 1500 درجه سانتیگراد (2730 درجه فارنهایت) یا بالاتر، حدود 500 درجه سانتیگراد (932 درجه فارنهایت) بالاتر هستند. از آنچه برای ذوب مس لازم است. انسانها در هزاره دوم قبل از میلاد در اوراسیا بر این فرآیند تسلط یافتند و استفاده از ابزار و سلاح آهن برای جابجایی آلیاژهای مس در برخی مناطق تنها در حدود 1200 سال قبل از میلاد آغاز شد. آن رویداد گذار از عصر برنز به عصر آهن در نظر گرفته می شود. در دنیای مدرن، آلیاژهای آهن مانند فولاد، فولاد ضد زنگ، چدن و فولادهای مخصوص، به دلیل خواص مکانیکی و هزینه کم، رایج ترین فلزات صنعتی هستند. بنابراین صنعت آهن و فولاد از نظر اقتصادی بسیار مهم است و آهن ارزان ترین فلز است، با قیمت چند دلار در هر کیلوگرم یا هر پوند (رجوع کنید به فلز #کاربردها). سطوح آهن خالص بکر و صاف به رنگ خاکستری نقره ای آینه مانند است. با این حال، آهن به راحتی با اکسیژن و آب واکنش نشان می دهد و اکسیدهای آهن هیدراته قهوه ای به سیاه می دهد که معمولاً به عنوان زنگ شناخته می شود. برخلاف اکسیدهای برخی فلزات دیگر که لایه‌های غیرفعال را تشکیل می‌دهند، زنگ حجم بیشتری نسبت به فلز اشغال می‌کند و بنابراین پوسته پوسته می‌شود و سطوح تازه را در معرض خوردگی قرار می‌دهد. اگرچه آهن به راحتی واکنش نشان می دهد، آهن با خلوص بالا که آهن الکترولیتی نامیده می شود، مقاومت به خوردگی بهتری دارد. بدن یک انسان بالغ حاوی حدود 4 گرم (0.005 درصد وزن بدن) آهن است که بیشتر در هموگلوبین و میوگلوبین است. این دو پروتئین نقش اساسی در متابولیسم مهره داران، به ترتیب انتقال اکسیژن توسط خون و ذخیره اکسیژن در عضلات دارند. برای حفظ سطوح لازم، متابولیسم آهن انسان به حداقل آهن در رژیم غذایی نیاز دارد. آهن همچنین فلزی در محل فعال بسیاری از آنزیم های ردوکس مهم است که با تنفس سلولی و اکسیداسیون و کاهش در گیاهان و حیوانات سروکار دارند.[5] از نظر شیمیایی، رایج ترین حالت های اکسیداسیون آهن، آهن (II) و آهن (III) است. آهن در بسیاری از خواص سایر فلزات واسطه، از جمله عناصر گروه 8 دیگر، روتنیوم و اسمیم، اشتراک دارد. آهن ترکیباتی را در طیف وسیعی از حالت های اکسیداسیون، ۲- تا ۷+ تشکیل می دهد. آهن همچنین بسیاری از ترکیبات هماهنگ کننده را تشکیل می دهد. برخی از آنها، مانند فروسن، فریوکسالات، و آبی پروس، کاربردهای صنعتی، پزشکی یا تحقیقاتی قابل توجهی دارند. حجم مولی در برابر فشار برای آهن α در دمای اتاق حداقل چهار آلوتروپ آهن (آرایش اتم های متفاوت در جامد) شناخته شده است که به طور معمول α، γ، δ و ε نشان داده می شوند. نمودار فاز کم فشار آهن خالص سه شکل اول در فشارهای معمولی مشاهده می شوند. همانطور که آهن مذاب از نقطه انجماد خود 1538 درجه سانتیگراد سرد می شود، به آلوتروپ δ خود متبلور می شود که دارای ساختار کریستالی مکعبی (bcc) است. با سرد شدن بیشتر تا 1394 درجه سانتیگراد، به آلوتروپ آهن γ، ساختار کریستالی مکعبی (fcc) و یا آستنیت تغییر می کند. در دمای 912 درجه سانتی گراد و پایین تر، ساختار کریستالی دوباره به آلوتروپ bcc α-آهن تبدیل می شود.[6] خواص فیزیکی آهن در فشارها و دماهای بسیار بالا نیز به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، [7] [8] به دلیل ارتباط آنها با نظریه‌های مربوط به هسته‌های زمین و سایر سیارات. بالاتر از تقریباً 10 گیگا پاسکال و دمای چند صد کلوین یا کمتر، آهن α به یک ساختار شش ضلعی نزدیک بسته (hcp) تغییر می کند.
