ورق ۲۴ میل نظریه های منشا سیارک ها از آنجایی که زمین در زمان تشکیل مذاب بود، تقریباً تمام طلای موجود در زمین اولیه احتمالاً در هسته سیاره فرو رفته است. بنابراین، بیشتر طلایی که در پوسته و گوشته زمین وجود دارد، در یک مدل تصور می‌شود که بعداً توسط برخورد سیارک‌ها در طی بمباران سنگین اواخر، حدود 4 میلیارد سال پیش، به زمین تحویل داده شده است. طلایی که توسط انسان قابل دستیابی است، در یک مورد، با برخورد سیارکی خاصی همراه بوده است. سیارکی که 2.020 میلیارد سال پیش دهانه وردفورت را تشکیل داد، اغلب به دلیل کاشت حوضه Witwatersrand در آفریقای جنوبی با غنی ترین ذخایر طلا در زمین شناخته می شود. با این حال، اکنون این سناریو زیر سوال رفته است. صخره های دارای طلا ویتواترسرند بین 700 تا 950 میلیون سال قبل از برخورد وردفورت بر زمین گذاشته شدند. علاوه بر این، این سنگ‌های دارای طلا قبل از برخورد شهاب سنگ توسط لایه‌ای ضخیم از گدازه‌های Ventersdorp و ابرگروه سنگ‌های Transvaal پوشیده شده بودند و بنابراین طلا در واقع به سیارک/شهاب‌سنگ نمی‌رسید. با این حال، آنچه ضربه وردفورت به دست آورد، تحریف حوضه ویتواترسرند بود به گونه ای که سنگ های دارای طلا به سطح فرسایش کنونی در ژوهانسبورگ، در ویت واترسرند، درست در داخل لبه 300 کیلومتری اصلی (190 مایل) آورده شدند. ) قطر دهانه ناشی از برخورد شهاب. کشف این ذخایر در سال 1886 باعث راه اندازی راش طلای ویتواترزند شد. حدود ۲۲ درصد از کل طلایی که امروزه بر روی زمین وجود دارد، از این سنگ‌های ویت واترسرند استخراج شده است. نظریه های بازگشت گوشته با وجود ضربه بالا، تصور می‌شود که بسیاری از باقیمانده طلای روی زمین از همان ابتدا در سیاره گنجانده شده است، زیرا سیاره‌های کوچک گوشته سیاره را در اوایل پیدایش زمین تشکیل دادند. در سال 2017، یک گروه بین المللی از دانشمندان، ثابت کردند که طلا "از عمیق ترین مناطق سیاره ما، گوشته، به سطح زمین آمده است، که با یافته های آنها در Deseado Massif در پاتاگونیا آرژانتین نشان داده شده است. وقوع بر روی زمین، طلا در سنگ معدن سنگ های تشکیل شده از زمان پرکامبرین به بعد یافت می شود. اغلب به عنوان یک فلز بومی، معمولاً در محلول جامد فلزی با نقره (یعنی به عنوان آلیاژ طلا/نقره) رخ می دهد. چنین آلیاژهایی معمولاً دارای محتوای نقره 8-10٪ هستند. الکتروم طلای عنصری با بیش از 20 درصد نقره است و معمولاً به عنوان طلای سفید شناخته می شود. رنگ الکتروم از طلایی-نقره ای تا نقره ای است که بستگی به محتوای نقره دارد. هر چه نقره بیشتر باشد، وزن مخصوص کمتر است. طلای بومی به صورت ذرات بسیار ریز تا میکروسکوپی که در سنگ جاسازی شده اند، اغلب همراه با کانی های کوارتز یا سولفیدی مانند "طلای احمق" که یک پیریت است، وجود دارد. این فلز در حالت بومی نیز به شکل تکه‌های آزاد، دانه‌ها یا تکه‌های بزرگ‌تر یافت می‌شود که از سنگ‌ها فرسایش یافته و به رسوبات آبرفتی به نام رسوبات پلاسر ختم می‌شوند. چنین طلای آزاد به دلیل اکسیداسیون مواد معدنی همراه و به دنبال آن هوازدگی، همیشه در سطح در معرض رگه های دارای طلا غنی تر است. و با شستن گرد و غبار به نهرها و رودخانه ها، که در آنجا جمع می شود و می تواند با عمل آب جوش داده شود تا قطعات تشکیل شود. طلا گاهی اوقات همراه با تلوریم به عنوان کانی های کالاوریت، کرنریت، ناگیاگیت، پتزیت و سیلوانیت (به کانی های تلورید مراجعه کنید)، و به عنوان مالدونیت بیسموتید کمیاب (Au2Bi) و آنتیمونید آئوروستیبیت (AuSb2) وجود دارد. طلا همچنین در آلیاژهای کمیاب مس، سرب و جیوه وجود دارد: مواد معدنی auricupride (Cu3Au)، نوودنپریت (AuPb3) و ویشانیت ((Au,Ag)3Hg2). تحقیقات اخیر نشان می دهد که میکروب ها گاهی اوقات می توانند نقش مهمی در تشکیل رسوبات طلا، انتقال و رسوب طلا برای تشکیل دانه ها و قطعاتی که در رسوبات آبرفتی جمع می شوند، ایفا کنند. یکی دیگر از مطالعات اخیر ادعا کرده است که آب در گسل ها در هنگام زلزله تبخیر می شود و طلا را رسوب می دهد. هنگامی که زلزله رخ می دهد، در امتداد یک گسل حرکت می کند. آب اغلب گسل ها را روان می کند، شکستگی ها و دویدن ها را پر می کند. حدود 10 کیلومتر (6.2 مایل) زیر سطح، تحت دما و فشار بسیار بالا، آب دارای غلظت بالایی از دی اکسید کربن، سیلیس و طلا است. در هنگام زلزله، حرکت گسل ناگهان بازتر می شود. آب داخل فضای خالی فوراً تبخیر می‌شود و به بخار تبدیل می‌شود و سیلیس را که کوارتز معدنی و طلا را تشکیل می‌دهد از سیالات خارج می‌شود و به سطوح مجاور می‌رسد.
ورق ۲۴ میل نظریه های منشا سیارک ها از آنجایی که زمین در زمان تشکیل مذاب بود، تقریباً تمام طلای موجود در زمین اولیه احتمالاً در هسته سیاره فرو رفته است. بنابراین، بیشتر طلایی که در پوسته و گوشته زمین وجود دارد، در یک مدل تصور می‌شود که بعداً توسط برخورد سیارک‌ها در طی بمباران سنگین اواخر، حدود 4 میلیارد سال پیش، به زمین تحویل داده شده است. طلایی که توسط انسان قابل دستیابی است، در یک مورد، با برخورد سیارکی خاصی همراه بوده است. سیارکی که 2.020 میلیارد سال پیش دهانه وردفورت را تشکیل داد، اغلب به دلیل کاشت حوضه Witwatersrand در آفریقای جنوبی با غنی ترین ذخایر طلا در زمین شناخته می شود. با این حال، اکنون این سناریو زیر سوال رفته است. صخره های دارای طلا ویتواترسرند بین 700 تا 950 میلیون سال قبل از برخورد وردفورت بر زمین گذاشته شدند. علاوه بر این، این سنگ‌های دارای طلا قبل از برخورد شهاب سنگ توسط لایه‌ای ضخیم از گدازه‌های Ventersdorp و ابرگروه سنگ‌های Transvaal پوشیده شده بودند و بنابراین طلا در واقع به سیارک/شهاب‌سنگ نمی‌رسید. با این حال، آنچه ضربه وردفورت به دست آورد، تحریف حوضه ویتواترسرند بود به گونه ای که سنگ های دارای طلا به سطح فرسایش کنونی در ژوهانسبورگ، در ویت واترسرند، درست در داخل لبه 300 کیلومتری اصلی (190 مایل) آورده شدند. ) قطر دهانه ناشی از برخورد شهاب. کشف این ذخایر در سال 1886 باعث راه اندازی راش طلای ویتواترزند شد. حدود ۲۲ درصد از کل طلایی که امروزه بر روی زمین وجود دارد، از این سنگ‌های ویت واترسرند استخراج شده است. نظریه های بازگشت گوشته با وجود ضربه بالا، تصور می‌شود که بسیاری از باقیمانده طلای روی زمین از همان ابتدا در سیاره گنجانده شده است، زیرا سیاره‌های کوچک گوشته سیاره را در اوایل پیدایش زمین تشکیل دادند. در سال 2017، یک گروه بین المللی از دانشمندان، ثابت کردند که طلا "از عمیق ترین مناطق سیاره ما، گوشته، به سطح زمین آمده است، که با یافته های آنها در Deseado Massif در پاتاگونیا آرژانتین نشان داده شده است. وقوع بر روی زمین، طلا در سنگ معدن سنگ های تشکیل شده از زمان پرکامبرین به بعد یافت می شود. اغلب به عنوان یک فلز بومی، معمولاً در محلول جامد فلزی با نقره (یعنی به عنوان آلیاژ طلا/نقره) رخ می دهد. چنین آلیاژهایی معمولاً دارای محتوای نقره 8-10٪ هستند. الکتروم طلای عنصری با بیش از 20 درصد نقره است و معمولاً به عنوان طلای سفید شناخته می شود. رنگ الکتروم از طلایی-نقره ای تا نقره ای است که بستگی به محتوای نقره دارد. هر چه نقره بیشتر باشد، وزن مخصوص کمتر است. طلای بومی به صورت ذرات بسیار ریز تا میکروسکوپی که در سنگ جاسازی شده اند، اغلب همراه با کانی های کوارتز یا سولفیدی مانند "طلای احمق" که یک پیریت است، وجود دارد. این فلز در حالت بومی نیز به شکل تکه‌های آزاد، دانه‌ها یا تکه‌های بزرگ‌تر یافت می‌شود که از سنگ‌ها فرسایش یافته و به رسوبات آبرفتی به نام رسوبات پلاسر ختم می‌شوند. چنین طلای آزاد به دلیل اکسیداسیون مواد معدنی همراه و به دنبال آن هوازدگی، همیشه در سطح در معرض رگه های دارای طلا غنی تر است. و با شستن گرد و غبار به نهرها و رودخانه ها، که در آنجا جمع می شود و می تواند با عمل آب جوش داده شود تا قطعات تشکیل شود. طلا گاهی اوقات همراه با تلوریم به عنوان کانی های کالاوریت، کرنریت، ناگیاگیت، پتزیت و سیلوانیت (به کانی های تلورید مراجعه کنید)، و به عنوان مالدونیت بیسموتید کمیاب (Au2Bi) و آنتیمونید آئوروستیبیت (AuSb2) وجود دارد. طلا همچنین در آلیاژهای کمیاب مس، سرب و جیوه وجود دارد: مواد معدنی auricupride (Cu3Au)، نوودنپریت (AuPb3) و ویشانیت ((Au,Ag)3Hg2). تحقیقات اخیر نشان می دهد که میکروب ها گاهی اوقات می توانند نقش مهمی در تشکیل رسوبات طلا، انتقال و رسوب طلا برای تشکیل دانه ها و قطعاتی که در رسوبات آبرفتی جمع می شوند، ایفا کنند. یکی دیگر از مطالعات اخیر ادعا کرده است که آب در گسل ها در هنگام زلزله تبخیر می شود و طلا را رسوب می دهد. هنگامی که زلزله رخ می دهد، در امتداد یک گسل حرکت می کند. آب اغلب گسل ها را روان می کند، شکستگی ها و دویدن ها را پر می کند. حدود 10 کیلومتر (6.2 مایل) زیر سطح، تحت دما و فشار بسیار بالا، آب دارای غلظت بالایی از دی اکسید کربن، سیلیس و طلا است. در هنگام زلزله، حرکت گسل ناگهان بازتر می شود. آب داخل فضای خالی فوراً تبخیر می‌شود و به بخار تبدیل می‌شود و سیلیس را که کوارتز معدنی و طلا را تشکیل می‌دهد از سیالات خارج می‌شود و به سطوح مجاور می‌رسد.
