لوله ۳۴ اینچ پس از اینکه بنجامین هانتسمن در سال 1740 فولاد بوته ای خود را ساخت، او شروع به آزمایش با افزودن عناصری مانند منگنز (به شکل آهن خام با منگنز بالا به نام spiegeleisen) کرد که به حذف ناخالصی هایی مانند فسفر و اکسیژن کمک کرد. فرآیندی که توسط بسمر اتخاذ شد و هنوز در فولادهای مدرن مورد استفاده قرار می گیرد (البته در غلظت های کم که هنوز هم فولاد کربنی در نظر گرفته می شود). پس از آن، بسیاری از مردم بدون موفقیت زیاد شروع به آزمایش با آلیاژهای مختلف فولاد کردند. با این حال، در سال 1882، رابرت هادفیلد، که از پیشگامان متالورژی فولاد بود، علاقه نشان داد و آلیاژ فولادی حاوی حدود 12 درصد منگنز تولید کرد. این فلز که مانگالوی نام داشت، سختی و چقرمگی فوق العاده ای از خود نشان داد و به اولین فولاد آلیاژی قابل دوام تجاری تبدیل شد. پس از آن، او فولاد سیلیکونی ساخت و جستجو برای سایر آلیاژهای احتمالی فولاد را آغاز کرد. رابرت فارستر موشت دریافت که با افزودن تنگستن به فولاد می‌تواند لبه بسیار سختی تولید کند که در برابر از دست دادن سختی خود در دماهای بالا مقاومت می‌کند. "فولاد مخصوص R. Mushet" (RMS) اولین فولاد پرسرعت شد. فولاد Mushet به سرعت با فولاد کاربید تنگستن جایگزین شد، که توسط تیلور و وایت در سال 1900 ساخته شد، که در آن آنها محتوای تنگستن را دو برابر کردند و مقادیر کمی کروم و وانادیوم اضافه کردند و فولادی برتر برای استفاده در ماشین های تراش و ابزارهای ماشینکاری تولید کردند. در سال 1903، برادران رایت از فولاد کروم-نیکل برای ساخت میل لنگ موتور هواپیمای خود استفاده کردند، در حالی که در سال 1908 هنری فورد به دلیل استحکام و مقاومت بالاتر از فولادهای وانادیوم برای قطعاتی مانند میل لنگ و سوپاپ ها در فورد مدل T خود استفاده کرد. دمای بالا در سال 1912، کارخانه آهن کروپ در آلمان با افزودن 21 درصد کروم و 7 درصد نیکل، فولادی مقاوم در برابر زنگ زدگی ایجاد کرد و اولین فولاد ضد زنگ را تولید کرد.
لوله ۳۴ اینچ پس از اینکه بنجامین هانتسمن در سال 1740 فولاد بوته ای خود را ساخت، او شروع به آزمایش با افزودن عناصری مانند منگنز (به شکل آهن خام با منگنز بالا به نام spiegeleisen) کرد که به حذف ناخالصی هایی مانند فسفر و اکسیژن کمک کرد. فرآیندی که توسط بسمر اتخاذ شد و هنوز در فولادهای مدرن مورد استفاده قرار می گیرد (البته در غلظت های کم که هنوز هم فولاد کربنی در نظر گرفته می شود). پس از آن، بسیاری از مردم بدون موفقیت زیاد شروع به آزمایش با آلیاژهای مختلف فولاد کردند. با این حال، در سال 1882، رابرت هادفیلد، که از پیشگامان متالورژی فولاد بود، علاقه نشان داد و آلیاژ فولادی حاوی حدود 12 درصد منگنز تولید کرد. این فلز که مانگالوی نام داشت، سختی و چقرمگی فوق العاده ای از خود نشان داد و به اولین فولاد آلیاژی قابل دوام تجاری تبدیل شد. پس از آن، او فولاد سیلیکونی ساخت و جستجو برای سایر آلیاژهای احتمالی فولاد را آغاز کرد. رابرت فارستر موشت دریافت که با افزودن تنگستن به فولاد می‌تواند لبه بسیار سختی تولید کند که در برابر از دست دادن سختی خود در دماهای بالا مقاومت می‌کند. "فولاد مخصوص R. Mushet" (RMS) اولین فولاد پرسرعت شد. فولاد Mushet به سرعت با فولاد کاربید تنگستن جایگزین شد، که توسط تیلور و وایت در سال 1900 ساخته شد، که در آن آنها محتوای تنگستن را دو برابر کردند و مقادیر کمی کروم و وانادیوم اضافه کردند و فولادی برتر برای استفاده در ماشین های تراش و ابزارهای ماشینکاری تولید کردند. در سال 1903، برادران رایت از فولاد کروم-نیکل برای ساخت میل لنگ موتور هواپیمای خود استفاده کردند، در حالی که در سال 1908 هنری فورد به دلیل استحکام و مقاومت بالاتر از فولادهای وانادیوم برای قطعاتی مانند میل لنگ و سوپاپ ها در فورد مدل T خود استفاده کرد. دمای بالا در سال 1912، کارخانه آهن کروپ در آلمان با افزودن 21 درصد کروم و 7 درصد نیکل، فولادی مقاوم در برابر زنگ زدگی ایجاد کرد و اولین فولاد ضد زنگ را تولید کرد.
