قیمت لوله آبرسانی لوله آب لوله ای است که برای انتقال آب شده است. انواع شامل لوله های اصلی با قطر بزرگ است که کل شهرها را تامین می کند، خطوط انشعاب کوچکتر که یک خیابان یا گروهی از ساختمان ها را تامین می کنند، یا لوله های با قطر کوچک واقع در داخل ساختمان های جداگانه. موادی که معمولا برای ساخت لوله های آب استفاده می شوند عبارتند از چدن، پلی وینیل کلراید (PVC)، مس، فولاد یا بتن. مزایا آب را می توان با استفاده از جاذبه حمل کرد کیفیت آب حفظ می شود (در مقایسه با ترانشه ها) معایب سرمایه گذاری اولیه بالا بهره برداری و نگهداری گران قیمت (نیاز به سرمایه گذاری مجدد منظم برای حفظ زیرساخت) خطر آلودگی مجدد خطر از دست دادن آب از طریق نشت انواع لوله های آب شامل لوله های اصلی با قطر بزرگ است که کل شهرها را تامین می کند، خطوط انشعابات کوچکتر که یک خیابان یا گروهی از ساختمان ها را تامین می کنند، یا لوله های با قطر کوچک واقع در داخل ساختمان های جداگانه. لوله‌های آب می‌توانند از شبکه‌های غول‌پیکر با قطر 3.65 متر تا لوله‌های کوچک 12.7 میلی‌متری که برای تغذیه خروجی‌های جداگانه در یک ساختمان استفاده می‌شوند، متغیر باشند. موادی که معمولاً برای ساخت لوله های آب استفاده می شود شامل پلی وینیل کلرید (PVC)، چدن، مس، فولاد و در سیستم های قدیمی تر بتن یا خاک رس پخته شده است. اتصال طول لوله های آب جداگانه برای ایجاد مسیرهای طولانی با اتصالات فلنج، فشاری یا لحیم کاری امکان پذیر است. انواع لوله لوله ها در چندین نوع و اندازه وجود دارند. آنها را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد: لوله های فلزی، لوله های سیمانی و لوله های پلاستیکی. لوله های فلزی شامل لوله های فولادی، لوله های آهن گالوانیزه و لوله های چدنی می باشد. لوله های سیمانی شامل لوله های سیمانی بتنی و لوله های آزبست سیمانی می باشد. لوله های پلاستیکی شامل لوله های پلی وینیل کلرید (PVC) پلاستیکی شده است. لوله های فولادی لوله های فولادی نسبتاً گران هستند، اما قوی ترین و بادوام ترین لوله های آبرسانی هستند. آنها می توانند فشار بالای آب را تحمل کنند، طول مناسب (طولانی) نسبت به اکثر لوله های دیگر دارند و در نتیجه هزینه نصب/حمل کمتری را متحمل می شوند. آنها همچنین می توانند به راحتی جوش داده شوند. لوله های فولادی یا آهنی گالوانیزه فولاد یا آهن گالوانیزه مواد لوله کشی سنتی در صنعت لوله کشی برای انتقال آب و فاضلاب است. اگرچه هنوز در سراسر جهان استفاده می شود، اما محبوبیت آن در حال کاهش است. استفاده از فولاد یا آهن گالوانیزه به عنوان یک نوار نقاله برای آب آشامیدنی در مواردی که جریان آب کند یا ساکن است برای مدتی مشکل ساز است زیرا باعث زنگ زدگی ناشی از خوردگی داخلی می شود. لوله های فولادی یا آهنی گالوانیزه نیز ممکن است طعم و بوی نامطبوعی به آب منتقل شده در شرایط خورنده بدهد. لوله های چدنی لوله های چدنی کاملاً پایدار هستند و برای فشار بالای آب مناسب هستند. با این حال لوله های چدنی سنگین هستند که به دلیل مشکلات حمل و نقل آنها را برای مکان های غیرقابل دسترس نامناسب می کند. علاوه بر این، به دلیل وزن آنها معمولاً در طول های کوتاه، هزینه های چیدمان و اتصالات را افزایش می دهد. لوله های بتنی سیمان و آزبست سیمان لوله های سیمانی بتنی گران هستند اما طبیعتاً خورنده نیستند. مزیت آنها این است که بسیار قوی و بادوام هستند. با این حال، به دلیل حجیم و سنگین بودن، حمل، نصب و حمل و نقل آنها سخت تر و پرهزینه تر است. لوله های پلی وینیل کلراید (PVC) پلاستیکی شده لوله های پی وی سی غیر خورنده، بسیار سبک هستند و بنابراین حمل و نقل و جابجایی آنها آسان است. با این حال، آنها قوی هستند و دارای طول های طولانی هستند که هزینه های نصب و حمل و نقل را کاهش می دهد. با این حال، در صورت قرار گرفتن بر روی زمین مستعد آسیب فیزیکی هستند و در صورت قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش شکننده می شوند. علاوه بر مشکلات مربوط به انبساط و انقباض PVC، این ماده در صورت قرار گرفتن در دمای بیش از 65 درجه سانتیگراد نرم و تغییر شکل می دهد. هزینه هزینه های نصب بخش عمده ای از هزینه کل یک پروژه را تشکیل می دهد. تفاوت در هزینه لوله واقعی، هزینه کل پروژه را تغییر چندانی نمی دهد. با این حال عوامل زیر باید در مورد هزینه نصب و انتخاب لوله در نظر گرفته شود: وزن لوله: لوله ای که سبک وزن باشد راحت تر و سریع تر قابل حمل است. سهولت در مونتاژ: اتصالات فشاری را می توان بسیار سریعتر از اتصالات پیچی مونتاژ کرد. استحکام لوله: اگر یک نوع لوله برای مقاومت در برابر فشارهای خارجی به بستر خاصی نیاز دارد در حالی که لوله دیگر نیازی به آن ندارد، انتخاب می تواند هزینه نصب را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. جنبه های بهداشتی یک سیستم توزیع نشتی احتمال خروج آب سالم از منبع یا تاسیسات تصفیه را قبل از رسیدن به مصرف کننده آلوده می کند. سیستم توزیع باید طوری طراحی، مدیریت و نگهداری شود که حداقل سطح نشتی را تضمین کند. فشار داخلی لوله دائماً باید بیشتر از فشار هیدرواستاتیک خارجی باشد. این امر تحویل آب را تضمین می کند که از هدررفت ناشی از نشت و به حداقل رساندن رشد بیش از حد میکروارگانیسم های بیماری زا جلوگیری می کند. سطح معینی از کلر باقیمانده آزاد یا ضدعفونی کننده کلرامین خطر آلودگی مجدد را در سیستم توزیع کاهش می دهد . ورود آب های آلوده در حین توزیع منبع اصلی پاتوژن های منتقله از آب و در نتیجه عامل بیماری های منتقله از طریق آب است. لوله های آب اغلب از مس ساخته می شوند و وسایل حمام ممکن است از آلیاژهای حاوی مس (برنج، برنز) ساخته شوند. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) یک هدف حداکثر سطح آلودگی (MCLG) برای مس در سیستم های آب آشامیدنی عمومی با 1300 قسمت در میلیارد (ppb) ایجاد کرده است. MCLGها استانداردهای بهداشتی غیرقابل اجرا برای آب آشامیدنی هستند. منبع اصلی مس در آب آشامیدنی ناشی از شسته شدن مس از لوله ها و وسایل حمام به دلیل آب خورنده (اسیدی) است. لکه آبی-سبز باقی مانده در برخی وسایل حمام نشانه وجود مس در آب است. معمولا مس اضافی در آب آشامیدنی از شسته شدن سیستم لوله کشی به آبی که چندین ساعت در لوله ها نشسته است، می آید. بنابراین، اجازه دادن به آب به مدت 30 تا 60 ثانیه قبل از استفاده از آن برای آشامیدن یا پخت و پز، اغلب سطح مس را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
قیمت لوله آبرسانی لوله آب لوله ای است که برای انتقال آب شده است. انواع شامل لوله های اصلی با قطر بزرگ است که کل شهرها را تامین می کند، خطوط انشعاب کوچکتر که یک خیابان یا گروهی از ساختمان ها را تامین می کنند، یا لوله های با قطر کوچک واقع در داخل ساختمان های جداگانه. موادی که معمولا برای ساخت لوله های آب استفاده می شوند عبارتند از چدن، پلی وینیل کلراید (PVC)، مس، فولاد یا بتن. مزایا آب را می توان با استفاده از جاذبه حمل کرد کیفیت آب حفظ می شود (در مقایسه با ترانشه ها) معایب سرمایه گذاری اولیه بالا بهره برداری و نگهداری گران قیمت (نیاز به سرمایه گذاری مجدد منظم برای حفظ زیرساخت) خطر آلودگی مجدد خطر از دست دادن آب از طریق نشت انواع لوله های آب شامل لوله های اصلی با قطر بزرگ است که کل شهرها را تامین می کند، خطوط انشعابات کوچکتر که یک خیابان یا گروهی از ساختمان ها را تامین می کنند، یا لوله های با قطر کوچک واقع در داخل ساختمان های جداگانه. لوله‌های آب می‌توانند از شبکه‌های غول‌پیکر با قطر 3.65 متر تا لوله‌های کوچک 12.7 میلی‌متری که برای تغذیه خروجی‌های جداگانه در یک ساختمان استفاده می‌شوند، متغیر باشند. موادی که معمولاً برای ساخت لوله های آب استفاده می شود شامل پلی وینیل کلرید (PVC)، چدن، مس، فولاد و در سیستم های قدیمی تر بتن یا خاک رس پخته شده است. اتصال طول لوله های آب جداگانه برای ایجاد مسیرهای طولانی با اتصالات فلنج، فشاری یا لحیم کاری امکان پذیر است. انواع لوله لوله ها در چندین نوع و اندازه وجود دارند. آنها را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد: لوله های فلزی، لوله های سیمانی و لوله های پلاستیکی. لوله های فلزی شامل لوله های فولادی، لوله های آهن گالوانیزه و لوله های چدنی می باشد. لوله های سیمانی شامل لوله های سیمانی بتنی و لوله های آزبست سیمانی می باشد. لوله های پلاستیکی شامل لوله های پلی وینیل کلرید (PVC) پلاستیکی شده است. لوله های فولادی لوله های فولادی نسبتاً گران هستند، اما قوی ترین و بادوام ترین لوله های آبرسانی هستند. آنها می توانند فشار بالای آب را تحمل کنند، طول مناسب (طولانی) نسبت به اکثر لوله های دیگر دارند و در نتیجه هزینه نصب/حمل کمتری را متحمل می شوند. آنها همچنین می توانند به راحتی جوش داده شوند. لوله های فولادی یا آهنی گالوانیزه فولاد یا آهن گالوانیزه مواد لوله کشی سنتی در صنعت لوله کشی برای انتقال آب و فاضلاب است. اگرچه هنوز در سراسر جهان استفاده می شود، اما محبوبیت آن در حال کاهش است. استفاده از فولاد یا آهن گالوانیزه به عنوان یک نوار نقاله برای آب آشامیدنی در مواردی که جریان آب کند یا ساکن است برای مدتی مشکل ساز است زیرا باعث زنگ زدگی ناشی از خوردگی داخلی می شود. لوله های فولادی یا آهنی گالوانیزه نیز ممکن است طعم و بوی نامطبوعی به آب منتقل شده در شرایط خورنده بدهد. لوله های چدنی لوله های چدنی کاملاً پایدار هستند و برای فشار بالای آب مناسب هستند. با این حال لوله های چدنی سنگین هستند که به دلیل مشکلات حمل و نقل آنها را برای مکان های غیرقابل دسترس نامناسب می کند. علاوه بر این، به دلیل وزن آنها معمولاً در طول های کوتاه، هزینه های چیدمان و اتصالات را افزایش می دهد. لوله های بتنی سیمان و آزبست سیمان لوله های سیمانی بتنی گران هستند اما طبیعتاً خورنده نیستند. مزیت آنها این است که بسیار قوی و بادوام هستند. با این حال، به دلیل حجیم و سنگین بودن، حمل، نصب و حمل و نقل آنها سخت تر و پرهزینه تر است. لوله های پلی وینیل کلراید (PVC) پلاستیکی شده لوله های پی وی سی غیر خورنده، بسیار سبک هستند و بنابراین حمل و نقل و جابجایی آنها آسان است. با این حال، آنها قوی هستند و دارای طول های طولانی هستند که هزینه های نصب و حمل و نقل را کاهش می دهد. با این حال، در صورت قرار گرفتن بر روی زمین مستعد آسیب فیزیکی هستند و در صورت قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش شکننده می شوند. علاوه بر مشکلات مربوط به انبساط و انقباض PVC، این ماده در صورت قرار گرفتن در دمای بیش از 65 درجه سانتیگراد نرم و تغییر شکل می دهد. هزینه هزینه های نصب بخش عمده ای از هزینه کل یک پروژه را تشکیل می دهد. تفاوت در هزینه لوله واقعی، هزینه کل پروژه را تغییر چندانی نمی دهد. با این حال عوامل زیر باید در مورد هزینه نصب و انتخاب لوله در نظر گرفته شود: وزن لوله: لوله ای که سبک وزن باشد راحت تر و سریع تر قابل حمل است. سهولت در مونتاژ: اتصالات فشاری را می توان بسیار سریعتر از اتصالات پیچی مونتاژ کرد. استحکام لوله: اگر یک نوع لوله برای مقاومت در برابر فشارهای خارجی به بستر خاصی نیاز دارد در حالی که لوله دیگر نیازی به آن ندارد، انتخاب می تواند هزینه نصب را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. جنبه های بهداشتی یک سیستم توزیع نشتی احتمال خروج آب سالم از منبع یا تاسیسات تصفیه را قبل از رسیدن به مصرف کننده آلوده می کند. سیستم توزیع باید طوری طراحی، مدیریت و نگهداری شود که حداقل سطح نشتی را تضمین کند. فشار داخلی لوله دائماً باید بیشتر از فشار هیدرواستاتیک خارجی باشد. این امر تحویل آب را تضمین می کند که از هدررفت ناشی از نشت و به حداقل رساندن رشد بیش از حد میکروارگانیسم های بیماری زا جلوگیری می کند. سطح معینی از کلر باقیمانده آزاد یا ضدعفونی کننده کلرامین خطر آلودگی مجدد را در سیستم توزیع کاهش می دهد . ورود آب های آلوده در حین توزیع منبع اصلی پاتوژن های منتقله از آب و در نتیجه عامل بیماری های منتقله از طریق آب است. لوله های آب اغلب از مس ساخته می شوند و وسایل حمام ممکن است از آلیاژهای حاوی مس (برنج، برنز) ساخته شوند. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) یک هدف حداکثر سطح آلودگی (MCLG) برای مس در سیستم های آب آشامیدنی عمومی با 1300 قسمت در میلیارد (ppb) ایجاد کرده است. MCLGها استانداردهای بهداشتی غیرقابل اجرا برای آب آشامیدنی هستند. منبع اصلی مس در آب آشامیدنی ناشی از شسته شدن مس از لوله ها و وسایل حمام به دلیل آب خورنده (اسیدی) است. لکه آبی-سبز باقی مانده در برخی وسایل حمام نشانه وجود مس در آب است. معمولا مس اضافی در آب آشامیدنی از شسته شدن سیستم لوله کشی به آبی که چندین ساعت در لوله ها نشسته است، می آید. بنابراین، اجازه دادن به آب به مدت 30 تا 60 ثانیه قبل از استفاده از آن برای آشامیدن یا پخت و پز، اغلب سطح مس را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
