خرید آهن به قیمت کارخانه آلیاژهای آلومینیوم عملیات حرارتی آلیاژهای آلومینیوم بسته به اینکه آیا آلیاژ به سخت شدن بارش پاسخ می دهد یا نه به عنوان قابل عملیات حرارتی یا غیر قابل عملیات حرارتی طبقه بندی می شوند. در سیستم های آلیاژی قابل عملیات حرارتی مانند 7XXX، 6XXX و 2XXX، عناصر آلیاژی در دماهای بالا حلالیت بیشتری نسبت به دمای اتاق نشان می دهند. محلول عملیات حرارتی هدف از عملیات حرارتی محلول بدست آوردن حداکثر غلظت محلول جامد عملی املاح سخت شونده مانند مس، منیزیم، سیلیکون یا روی است. حلالیت این عناصر به طور قابل توجهی با دما افزایش می یابد، به ویژه درست زیر دمای ذوب یوتکتیک. در نتیجه، مطلوب‌ترین دما برای تصفیه محلول، نزدیک به دمای یوتکتیک است، معمولاً فقط 5 تا 8 درجه سانتیگراد (10 تا 15 درجه فارنهایت) کمتر از دمای یوتکتیک. عمل آوری محلول نزدیک به دمای یوتکتیک انجام می شود، بنابراین کنترل خوب و یکنواختی دما در کوره ها برای جلوگیری از ذوب اولیه (یوتکتیک) در مناطق مرزی دانه ضروری است. این می تواند منجر به کاهش استحکام و شکل پذیری شود. علاوه بر این، گاهی اوقات هنگامی که دمای محلول معمولی بیش از حد معمول است، ترک خوردگی رخ می دهد. کنترل دقیق دما به ویژه برای آلیاژهای 2xxx مانند 2014، 2017 و 2024 که دمای ذوب اولیه یوتکتیک برای آنها تنها چند درجه بالاتر از حداکثر دمای محلول توصیه شده است، بسیار مهم است. عرض جغرافیایی بیشتر در دمای عملیات حرارتی محلول معمولاً با سری 7xxx نسبت به آلیاژهای سری 2xxx مجاز است. افزایش دمای عملیات حرارتی محلول از 350 درجه سانتیگراد تا حد حلالیت، سپس خاموش کردن و پیری مصنوعی، تمایل به افزایش خواص مکانیکی آلیاژ دارد. پس از رسیدن به حد حلالیت، افزایش دمای عملیات حرارتی محلول سود کمی دارد . با این حال، گزارش شده است که افزایش دمای عملیات حرارتی محلول باعث تسریع پیری و افزایش سختی می شود. زمان مورد نیاز در دمای عملیات حرارتی محلول به نوع محصول، آلیاژ، روش ریخته‌گری یا ساخت مورد استفاده و ضخامت بخش بستگی دارد. هوا وسیله گرمایش معمولی است، اما حمام نمک مذاب یا بستر سیال در ارائه گرمایش سریعتر سودمند هستند. اکسیداسیون در دمای بالا، که با تشکیل حفره‌ها یا شکاف‌های گرد کوچک در داخل فلز و توسط تاول‌های سطحی مشهود است، ممکن است به دلیل حرارت دادن محصولات آلومینیومی در دمای عملیات حرارتی محلول در اتمسفرهای مملو از رطوبت رخ دهد. اثر زمان در دمای عملیات حرارتی محلول بر افزایش خواص مکانیکی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. مزیت کمی برای افزایش زمان عملیات حرارتی محلول وجود دارد. زمان‌های طولانی که معمولاً در مشخصات عملیات حرارتی محصول ذکر می‌شود، برای اطمینان از این است که کل محصول با یک بار عملیات حرارتی معین به دمای فرآیند برسد. افزایش زمان می تواند باعث افزایش اکسیداسیون، تاول و کاهش خواص ناشی از رشد دانه شود. زمان خیساندن بیش از حد همچنین می تواند منجر به انتشار بیش از حد سطح پوشش آلومینیومی شود. عملیات حرارتی مجدد محصولات روکش دار نازک تر از 0.75 میلی متر (0.030 اینچ) به طور کلی توسط مشخصات ممنوع است. نرخ گرمایش اغلب برای ایجاد ذوب اولیه ذکر می شود. این مربوط به فاز S (Al2CuMg) است. فاز S کند حل می شود. اگر محصول به سرعت گرم شود، می تواند منجر به ذوب موضعی غیر تعادلی در دماهای 475 تا 490 درجه سانتیگراد شود . در سرعت گرمایش آهسته، فاز S (Al2CuMg) زمان دارد تا در ماتریس حل شود و ذوب اولیه مشاهده نمی شود. ذوب یوتکتیک اغلب تا زمانی که آزمایش کششی یا بررسی متالوگرافی انجام نشود، آشکار نیست. این معمولاً با ازدیاد طول کم یا شکل پذیری ضعیف ظاهر می شود. خوشبختانه، ذوب یوتکتیک اغلب با اکسیداسیون در دمای بالا همراه است. اکسیداسیون در دمای بالا یک وضعیت نامناسب انتشار هیدروژن است که سطوح آلومینیوم را در دمای بالا تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که رطوبت در دمای بالا با آلومینیوم مواجه می شود، هیدروژن اتمی تشکیل می شود. این هیدروژن می تواند در فلز پخش شود و در مرزهای دانه و نقص شبکه جمع شود. این امر منجر به ایجاد تاول و تخلخل سطحی می شود همه آلیاژها و اشکال محصول به یک اندازه در برابر این نوع حمله آسیب پذیر نیستند. آلیاژهای سری 7xxx بیشترین حساسیت را دارند و پس از آن آلیاژهای 2xxx قرار دارند. اکستروژن ها حساس ترین شکل هستند. آهنگری دوم هستند. آلیاژهای کم استحکام و ورق و صفحه آلکلاد نسبتاً در برابر اکسیداسیون در دمای بالا مصون هستند. رطوبت را می توان با خشک کردن کامل قطعات و قفسه ها قبل از شارژ شدن به حداقل رساند. سوراخ های تخلیه اغلب در قفسه های ساخت لوله ای برای جلوگیری از گیر افتادن آب مورد نیاز است. یکی دیگر از نیازهای رایج تنظیم موقعیت مخزن کوئنچ با توجه به درهای کوره و ورودی هوا برای کاهش جذب رطوبت توسط کوره است. رایج ترین روش برای کاهش تاول زدن، استفاده از یک ترکیب محافظ مانند فلوروبورات آمونیوم در کوره است. چنین ترکیبی معمولاً در به حداقل رساندن اثرات مضر رطوبت و سایر آلاینده های نامطلوب مؤثر است زیرا یک لایه یا لایه مانع بر روی سطح آلومینیوم تشکیل می دهد. روش های دیگر شامل آنودایز کردن سطوح آلومینیومی است.
خرید آهن به قیمت کارخانه آلیاژهای آلومینیوم عملیات حرارتی آلیاژهای آلومینیوم بسته به اینکه آیا آلیاژ به سخت شدن بارش پاسخ می دهد یا نه به عنوان قابل عملیات حرارتی یا غیر قابل عملیات حرارتی طبقه بندی می شوند. در سیستم های آلیاژی قابل عملیات حرارتی مانند 7XXX، 6XXX و 2XXX، عناصر آلیاژی در دماهای بالا حلالیت بیشتری نسبت به دمای اتاق نشان می دهند. محلول عملیات حرارتی هدف از عملیات حرارتی محلول بدست آوردن حداکثر غلظت محلول جامد عملی املاح سخت شونده مانند مس، منیزیم، سیلیکون یا روی است. حلالیت این عناصر به طور قابل توجهی با دما افزایش می یابد، به ویژه درست زیر دمای ذوب یوتکتیک. در نتیجه، مطلوب‌ترین دما برای تصفیه محلول، نزدیک به دمای یوتکتیک است، معمولاً فقط 5 تا 8 درجه سانتیگراد (10 تا 15 درجه فارنهایت) کمتر از دمای یوتکتیک. عمل آوری محلول نزدیک به دمای یوتکتیک انجام می شود، بنابراین کنترل خوب و یکنواختی دما در کوره ها برای جلوگیری از ذوب اولیه (یوتکتیک) در مناطق مرزی دانه ضروری است. این می تواند منجر به کاهش استحکام و شکل پذیری شود. علاوه بر این، گاهی اوقات هنگامی که دمای محلول معمولی بیش از حد معمول است، ترک خوردگی رخ می دهد. کنترل دقیق دما به ویژه برای آلیاژهای 2xxx مانند 2014، 2017 و 2024 که دمای ذوب اولیه یوتکتیک برای آنها تنها چند درجه بالاتر از حداکثر دمای محلول توصیه شده است، بسیار مهم است. عرض جغرافیایی بیشتر در دمای عملیات حرارتی محلول معمولاً با سری 7xxx نسبت به آلیاژهای سری 2xxx مجاز است. افزایش دمای عملیات حرارتی محلول از 350 درجه سانتیگراد تا حد حلالیت، سپس خاموش کردن و پیری مصنوعی، تمایل به افزایش خواص مکانیکی آلیاژ دارد. پس از رسیدن به حد حلالیت، افزایش دمای عملیات حرارتی محلول سود کمی دارد . با این حال، گزارش شده است که افزایش دمای عملیات حرارتی محلول باعث تسریع پیری و افزایش سختی می شود. زمان مورد نیاز در دمای عملیات حرارتی محلول به نوع محصول، آلیاژ، روش ریخته‌گری یا ساخت مورد استفاده و ضخامت بخش بستگی دارد. هوا وسیله گرمایش معمولی است، اما حمام نمک مذاب یا بستر سیال در ارائه گرمایش سریعتر سودمند هستند. اکسیداسیون در دمای بالا، که با تشکیل حفره‌ها یا شکاف‌های گرد کوچک در داخل فلز و توسط تاول‌های سطحی مشهود است، ممکن است به دلیل حرارت دادن محصولات آلومینیومی در دمای عملیات حرارتی محلول در اتمسفرهای مملو از رطوبت رخ دهد. اثر زمان در دمای عملیات حرارتی محلول بر افزایش خواص مکانیکی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. مزیت کمی برای افزایش زمان عملیات حرارتی محلول وجود دارد. زمان‌های طولانی که معمولاً در مشخصات عملیات حرارتی محصول ذکر می‌شود، برای اطمینان از این است که کل محصول با یک بار عملیات حرارتی معین به دمای فرآیند برسد. افزایش زمان می تواند باعث افزایش اکسیداسیون، تاول و کاهش خواص ناشی از رشد دانه شود. زمان خیساندن بیش از حد همچنین می تواند منجر به انتشار بیش از حد سطح پوشش آلومینیومی شود. عملیات حرارتی مجدد محصولات روکش دار نازک تر از 0.75 میلی متر (0.030 اینچ) به طور کلی توسط مشخصات ممنوع است. نرخ گرمایش اغلب برای ایجاد ذوب اولیه ذکر می شود. این مربوط به فاز S (Al2CuMg) است. فاز S کند حل می شود. اگر محصول به سرعت گرم شود، می تواند منجر به ذوب موضعی غیر تعادلی در دماهای 475 تا 490 درجه سانتیگراد شود . در سرعت گرمایش آهسته، فاز S (Al2CuMg) زمان دارد تا در ماتریس حل شود و ذوب اولیه مشاهده نمی شود. ذوب یوتکتیک اغلب تا زمانی که آزمایش کششی یا بررسی متالوگرافی انجام نشود، آشکار نیست. این معمولاً با ازدیاد طول کم یا شکل پذیری ضعیف ظاهر می شود. خوشبختانه، ذوب یوتکتیک اغلب با اکسیداسیون در دمای بالا همراه است. اکسیداسیون در دمای بالا یک وضعیت نامناسب انتشار هیدروژن است که سطوح آلومینیوم را در دمای بالا تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که رطوبت در دمای بالا با آلومینیوم مواجه می شود، هیدروژن اتمی تشکیل می شود. این هیدروژن می تواند در فلز پخش شود و در مرزهای دانه و نقص شبکه جمع شود. این امر منجر به ایجاد تاول و تخلخل سطحی می شود همه آلیاژها و اشکال محصول به یک اندازه در برابر این نوع حمله آسیب پذیر نیستند. آلیاژهای سری 7xxx بیشترین حساسیت را دارند و پس از آن آلیاژهای 2xxx قرار دارند. اکستروژن ها حساس ترین شکل هستند. آهنگری دوم هستند. آلیاژهای کم استحکام و ورق و صفحه آلکلاد نسبتاً در برابر اکسیداسیون در دمای بالا مصون هستند. رطوبت را می توان با خشک کردن کامل قطعات و قفسه ها قبل از شارژ شدن به حداقل رساند. سوراخ های تخلیه اغلب در قفسه های ساخت لوله ای برای جلوگیری از گیر افتادن آب مورد نیاز است. یکی دیگر از نیازهای رایج تنظیم موقعیت مخزن کوئنچ با توجه به درهای کوره و ورودی هوا برای کاهش جذب رطوبت توسط کوره است. رایج ترین روش برای کاهش تاول زدن، استفاده از یک ترکیب محافظ مانند فلوروبورات آمونیوم در کوره است. چنین ترکیبی معمولاً در به حداقل رساندن اثرات مضر رطوبت و سایر آلاینده های نامطلوب مؤثر است زیرا یک لایه یا لایه مانع بر روی سطح آلومینیوم تشکیل می دهد. روش های دیگر شامل آنودایز کردن سطوح آلومینیومی است.
