قیمت سیم خاردار کاربرد عمده اورانیوم در بخش نظامی در نفوذگرهای با چگالی بالا است. این مهمات از اورانیوم ضعیف شده (DU) آلیاژ شده با 1 تا 2 درصد عناصر دیگر مانند تیتانیوم یا مولیبدن تشکیل شده است. در سرعت ضربه بالا، چگالی، سختی و آتش سوزی پرتابه امکان انهدام اهداف زرهی سنگین را فراهم می کند. زره تانک و سایر زره های متحرک خودرو نیز می توانند با صفحات اورانیوم ضعیف شده سخت شوند. اورانیوم ضعیف شده همچنین به عنوان یک ماده محافظ در برخی از ظروف مورد استفاده برای ذخیره و انتقال مواد رادیواکتیو استفاده می شود. در حالی که این فلز به خودی خود رادیواکتیو است، چگالی بالای آن باعث می‌شود تا از سرب در جلوگیری از تشعشعات منابع قوی مانند رادیوم مؤثرتر باشد. از دیگر کاربردهای اورانیوم ضعیف شده می توان به وزنه های تعادل برای سطوح کنترل هواپیما، به عنوان بالاست برای وسایل نقلیه ورود مجدد موشک و به عنوان یک ماده محافظ اشاره کرد. این ماده به دلیل چگالی بالا در سیستم‌های هدایت اینرسی و قطب‌نماهای ژیروسکوپی یافت می‌شود. اورانیوم ضعیف شده به دلیل توانایی آن در ماشینکاری و ریخته گری آسان و همچنین هزینه نسبتا پایین آن بر فلزات با چگالی مشابه ترجیح داده می شود. خطر اصلی قرار گرفتن در معرض اورانیوم ضعیف شده، مسمومیت شیمیایی توسط اکسید اورانیوم است تا رادیواکتیویته (اورانیوم تنها یک انتشار دهنده آلفا ضعیف است). در طول مراحل بعدی جنگ جهانی دوم، کل جنگ سرد، و تا حدودی پس از آن، اورانیوم 235 به عنوان ماده منفجره شکافت پذیر برای تولید سلاح های هسته ای استفاده شده است. در ابتدا، دو نوع اصلی بمب شکافت ساخته شد: یک دستگاه نسبتا ساده که از اورانیوم-235 استفاده می کند و یک مکانیسم پیچیده تر که از پلوتونیوم-239 مشتق شده از اورانیوم-238 استفاده می کند. بعدها، نوع بسیار پیچیده‌تر و بسیار قوی‌تر بمب شکافت/همجوشی (سلاح گرما هسته‌ای) ساخته شد که از یک دستگاه مبتنی بر پلوتونیوم برای ایجاد مخلوطی از تریتیوم و دوتریوم برای همجوشی هسته‌ای استفاده می‌کند. چنین بمب هایی در یک محفظه اورانیوم غیرقابل شکافت (غنی نشده) پوشانده شده اند و بیش از نیمی از قدرت خود را از شکافت این ماده توسط نوترون های سریع از فرآیند همجوشی هسته ای به دست می آورند. غیر نظامی استفاده اصلی از اورانیوم در بخش غیرنظامی سوخت نیروگاه های هسته ای است. یک کیلوگرم اورانیوم 235 از نظر تئوری می تواند حدود 20 تراژول انرژی (2×1013 ژول) تولید کند، با فرض شکافت کامل. انرژی به اندازه 1.5 میلیون کیلوگرم (1500 تن) زغال سنگ. نیروگاه های هسته ای تجاری از سوختی استفاده می کنند که معمولاً تا حدود 3 درصد اورانیوم 235 غنی شده است. طرح های CANDU و Magnox تنها رآکتورهای تجاری هستند که قادر به استفاده از سوخت اورانیوم غنی نشده هستند. سوخت مورد استفاده برای راکتورهای نیروی دریایی ایالات متحده معمولاً با اورانیوم 235 بسیار غنی شده است (مقادیر دقیق طبقه بندی شده است). قبل از (و گاهی بعد از) کشف رادیواکتیویته، اورانیوم عمدتاً در مقادیر کم برای شیشه‌های زرد و لعاب‌های سفالی مانند شیشه اورانیوم و در Fiestaware استفاده می‌شد. کشف و جداسازی رادیوم در سنگ معدن اورانیوم (pitchblende) توسط ماری کوری باعث توسعه استخراج اورانیوم برای استخراج رادیوم شد که برای ساختن رنگ های درخشان در تاریکی برای صفحه های ساعت و هواپیما استفاده می شد. این باعث شد که مقدار زیادی اورانیوم به عنوان یک محصول زائد باقی بماند، زیرا برای استخراج یک گرم رادیوم به سه تن اورانیوم نیاز است. این محصول ضایعاتی به صنعت لعاب سازی منحرف شد و لعاب های اورانیوم را بسیار ارزان و فراوان ساخت. علاوه بر لعاب های سفالی، لعاب کاشی اورانیوم بیشترین کاربرد را به خود اختصاص داده است، از جمله کاشی های معمولی حمام و آشپزخانه که در رنگ های سبز، زرد، ارغوانی، مشکی، آبی، قرمز و غیره قابل تولید هستند. اورانیوم همچنین در مواد شیمیایی عکاسی (به ویژه نیترات اورانیوم به عنوان تونر)، در رشته های لامپ برای لامپ های روشنایی صحنه، برای بهبود ظاهر دندان مصنوعی و در صنایع چرم و چوب برای لکه ها و رنگ ها استفاده می شد. نمک های اورانیوم موادی از ابریشم یا پشم هستند. اورانیل استات و فورمات اورانیل به عنوان "لکه های" متراکم الکترونی در میکروسکوپ الکترونی عبوری برای افزایش کنتراست نمونه های بیولوژیکی در مقاطع بسیار نازک و در رنگ آمیزی منفی ویروس ها، اندامک های سلولی جدا شده و ماکرومولکول ها استفاده می شوند. کشف رادیواکتیویته اورانیوم باعث استفاده های علمی و عملی بیشتری از این عنصر شد. نیمه عمر طولانی ایزوتوپ اورانیوم 238 (4.47×109 سال) آن را برای استفاده در تخمین سن اولیه ترین سنگ های آذرین و برای انواع دیگر تاریخ سنجی رادیومتری، از جمله اورانیوم-توریم، اورانیوم-سرب مناسب می سازد. تاریخ یابی و قدمت اورانیوم-اورانیوم. فلز اورانیوم برای اهداف پرتو ایکس در ساخت اشعه ایکس با انرژی بالا استفاده می شود.
قیمت سیم خاردار کاربرد عمده اورانیوم در بخش نظامی در نفوذگرهای با چگالی بالا است. این مهمات از اورانیوم ضعیف شده (DU) آلیاژ شده با 1 تا 2 درصد عناصر دیگر مانند تیتانیوم یا مولیبدن تشکیل شده است. در سرعت ضربه بالا، چگالی، سختی و آتش سوزی پرتابه امکان انهدام اهداف زرهی سنگین را فراهم می کند. زره تانک و سایر زره های متحرک خودرو نیز می توانند با صفحات اورانیوم ضعیف شده سخت شوند. اورانیوم ضعیف شده همچنین به عنوان یک ماده محافظ در برخی از ظروف مورد استفاده برای ذخیره و انتقال مواد رادیواکتیو استفاده می شود. در حالی که این فلز به خودی خود رادیواکتیو است، چگالی بالای آن باعث می‌شود تا از سرب در جلوگیری از تشعشعات منابع قوی مانند رادیوم مؤثرتر باشد. از دیگر کاربردهای اورانیوم ضعیف شده می توان به وزنه های تعادل برای سطوح کنترل هواپیما، به عنوان بالاست برای وسایل نقلیه ورود مجدد موشک و به عنوان یک ماده محافظ اشاره کرد. این ماده به دلیل چگالی بالا در سیستم‌های هدایت اینرسی و قطب‌نماهای ژیروسکوپی یافت می‌شود. اورانیوم ضعیف شده به دلیل توانایی آن در ماشینکاری و ریخته گری آسان و همچنین هزینه نسبتا پایین آن بر فلزات با چگالی مشابه ترجیح داده می شود. خطر اصلی قرار گرفتن در معرض اورانیوم ضعیف شده، مسمومیت شیمیایی توسط اکسید اورانیوم است تا رادیواکتیویته (اورانیوم تنها یک انتشار دهنده آلفا ضعیف است). در طول مراحل بعدی جنگ جهانی دوم، کل جنگ سرد، و تا حدودی پس از آن، اورانیوم 235 به عنوان ماده منفجره شکافت پذیر برای تولید سلاح های هسته ای استفاده شده است. در ابتدا، دو نوع اصلی بمب شکافت ساخته شد: یک دستگاه نسبتا ساده که از اورانیوم-235 استفاده می کند و یک مکانیسم پیچیده تر که از پلوتونیوم-239 مشتق شده از اورانیوم-238 استفاده می کند. بعدها، نوع بسیار پیچیده‌تر و بسیار قوی‌تر بمب شکافت/همجوشی (سلاح گرما هسته‌ای) ساخته شد که از یک دستگاه مبتنی بر پلوتونیوم برای ایجاد مخلوطی از تریتیوم و دوتریوم برای همجوشی هسته‌ای استفاده می‌کند. چنین بمب هایی در یک محفظه اورانیوم غیرقابل شکافت (غنی نشده) پوشانده شده اند و بیش از نیمی از قدرت خود را از شکافت این ماده توسط نوترون های سریع از فرآیند همجوشی هسته ای به دست می آورند. غیر نظامی استفاده اصلی از اورانیوم در بخش غیرنظامی سوخت نیروگاه های هسته ای است. یک کیلوگرم اورانیوم 235 از نظر تئوری می تواند حدود 20 تراژول انرژی (2×1013 ژول) تولید کند، با فرض شکافت کامل. انرژی به اندازه 1.5 میلیون کیلوگرم (1500 تن) زغال سنگ. نیروگاه های هسته ای تجاری از سوختی استفاده می کنند که معمولاً تا حدود 3 درصد اورانیوم 235 غنی شده است. طرح های CANDU و Magnox تنها رآکتورهای تجاری هستند که قادر به استفاده از سوخت اورانیوم غنی نشده هستند. سوخت مورد استفاده برای راکتورهای نیروی دریایی ایالات متحده معمولاً با اورانیوم 235 بسیار غنی شده است (مقادیر دقیق طبقه بندی شده است). قبل از (و گاهی بعد از) کشف رادیواکتیویته، اورانیوم عمدتاً در مقادیر کم برای شیشه‌های زرد و لعاب‌های سفالی مانند شیشه اورانیوم و در Fiestaware استفاده می‌شد. کشف و جداسازی رادیوم در سنگ معدن اورانیوم (pitchblende) توسط ماری کوری باعث توسعه استخراج اورانیوم برای استخراج رادیوم شد که برای ساختن رنگ های درخشان در تاریکی برای صفحه های ساعت و هواپیما استفاده می شد. این باعث شد که مقدار زیادی اورانیوم به عنوان یک محصول زائد باقی بماند، زیرا برای استخراج یک گرم رادیوم به سه تن اورانیوم نیاز است. این محصول ضایعاتی به صنعت لعاب سازی منحرف شد و لعاب های اورانیوم را بسیار ارزان و فراوان ساخت. علاوه بر لعاب های سفالی، لعاب کاشی اورانیوم بیشترین کاربرد را به خود اختصاص داده است، از جمله کاشی های معمولی حمام و آشپزخانه که در رنگ های سبز، زرد، ارغوانی، مشکی، آبی، قرمز و غیره قابل تولید هستند. اورانیوم همچنین در مواد شیمیایی عکاسی (به ویژه نیترات اورانیوم به عنوان تونر)، در رشته های لامپ برای لامپ های روشنایی صحنه، برای بهبود ظاهر دندان مصنوعی و در صنایع چرم و چوب برای لکه ها و رنگ ها استفاده می شد. نمک های اورانیوم موادی از ابریشم یا پشم هستند. اورانیل استات و فورمات اورانیل به عنوان "لکه های" متراکم الکترونی در میکروسکوپ الکترونی عبوری برای افزایش کنتراست نمونه های بیولوژیکی در مقاطع بسیار نازک و در رنگ آمیزی منفی ویروس ها، اندامک های سلولی جدا شده و ماکرومولکول ها استفاده می شوند. کشف رادیواکتیویته اورانیوم باعث استفاده های علمی و عملی بیشتری از این عنصر شد. نیمه عمر طولانی ایزوتوپ اورانیوم 238 (4.47×109 سال) آن را برای استفاده در تخمین سن اولیه ترین سنگ های آذرین و برای انواع دیگر تاریخ سنجی رادیومتری، از جمله اورانیوم-توریم، اورانیوم-سرب مناسب می سازد. تاریخ یابی و قدمت اورانیوم-اورانیوم. فلز اورانیوم برای اهداف پرتو ایکس در ساخت اشعه ایکس با انرژی بالا استفاده می شود.
