جهت مشاوره و استعلام قیمت تماس بگیرید : 09121504568

ورق ۱۷ میل

میلگرد در بالای عرشه قالب چوبی موقت قبل از ریختن بتن قرار داده شده است. «قفس‌های» میلگرد افقی بزرگ در یک تیر قرار می‌گیرند، در حالی که چندین میلگرد ضخیم عمودی از آبریز بیرون زده و پایه ستون آینده را تشکیل می‌دهند.
بتن ماده ای است که از نظر فشاری بسیار قوی است، اما در کشش نسبتاً ضعیف است.

 برای جبران این عدم تعادل در رفتار بتن، میلگرد برای حمل بارهای کششی در آن ریخته می شود. بیشتر آرماتورهای فولادی به آرماتورهای اولیه و ثانویه تقسیم می شوند:

آرماتور اولیه به فولادی اطلاق می شود که برای تضمین مقاومت مورد نیاز سازه به عنوان یک کل برای تحمل بارهای طراحی به کار می رود.
آرماتور ثانویه، که به عنوان تقویت کننده توزیع یا حرارتی نیز شناخته می شود، به دلایل دوام و زیبایی، با ایجاد مقاومت موضعی کافی برای محدود کردن ترک خوردگی و مقاومت در برابر تنش های ناشی از اثراتی مانند تغییرات دما و انقباض، استفاده می شود.
کاربردهای ثانویه شامل میلگردهای تعبیه شده در دیوارهای بنایی است که شامل میلگردهایی است که به صورت افقی در یک اتصال ملات (هر چهارم یا پنجمین دوره بلوک) یا به صورت عمودی (در حفره های افقی بلوک های سیمانی و آجرهای هسته دار قرار می گیرند که سپس با دوغاب در جای خود ثابت می شود.

سازه های بنایی که همراه با دوغاب نگه داشته می شوند خواصی مشابه بتن دارند - مقاومت فشاری بالا اما توانایی محدودی در حمل بارهای کششی دارند.

رویکرد مشابهی (قرار دادن میلگرد به صورت عمودی در حفره‌های طراحی‌شده در بلوک‌های مهندسی شده) در دیوارهای منظره‌ای با چیدمان خشک استفاده می‌شود، حداقل پایین‌ترین مسیر را در جای خود به زمین می‌چسبانند، همچنین از پایین‌ترین مسیر و/یا مرده‌ها در دیوارهای ساخته شده استفاده می‌شود.

در موارد غیر معمول، آرماتورهای فولادی ممکن است تعبیه شده و تا حدی در معرض دید قرار گیرند، مانند میلگردهای فولادی که برج بنایی نویانسک یا سازه های باستانی در رم و واتیکان را محدود و تقویت می کنند.

ویژگیهای فیزیکی
فولاد دارای ضریب انبساط حرارتی تقریباً برابر با بتن مدرن است. اگر اینطور نبود، از طریق تنش های طولی و عمودی اضافی در دماهای متفاوت از دمای تنظیم، مشکلاتی ایجاد می کرد. اگرچه میلگرد دارای دنده هایی است که آن را به صورت مکانیکی به بتن متصل می کند، اما همچنان می توان آن را تحت تنش های زیاد از بتن بیرون کشید، اتفاقی که اغلب با ریزش سازه در مقیاس بزرگتر همراه است. برای جلوگیری از چنین شکستی، میلگرد یا عمیقاً در اعضای ساختاری مجاور (40 تا 60 برابر قطر) تعبیه می شود یا در انتهای آن خم شده و قلاب می شود تا آن را در اطراف بتن و سایر میلگردها قفل شود. این رویکرد اول اصطکاک را افزایش می دهد که میله را در جای خود قفل می کند، در حالی که روش دوم از مقاومت فشاری بالای بتن استفاده می کند.

میلگرد معمولی از فولاد سکوریت ناتمام ساخته شده است که آن را مستعد زنگ زدگی می کند. به طور معمول پوشش بتن قادر است مقدار pH بالاتر از 12 را فراهم کند تا از واکنش خوردگی جلوگیری شود.

پوشش بتنی بسیار کم می تواند این محافظ را از طریق کربناته شدن از سطح و نفوذ نمک به خطر بیاندازد. پوشش بتنی بیش از حد می تواند باعث ایجاد عرض ترک بیشتر شود که همچنین محافظ محلی را به خطر می اندازد.

از آنجایی که زنگ حجم بیشتری نسبت به فولادی که از آن تشکیل شده است می گیرد، فشار داخلی شدیدی بر بتن اطراف ایجاد می کند که منجر به ترک خوردن، پوسته شدن و در نهایت شکست سازه می شود.

این پدیده به جک اکسیدی معروف است. این یک مشکل خاص در جایی است که بتن در معرض آب نمک قرار می‌گیرد، مانند پل‌هایی که در زمستان نمک روی جاده‌ها اعمال می‌شود یا در کاربردهای دریایی.

میلگردهای بدون پوشش و مقاوم در برابر خوردگی کربن/کروم کم (میکروکامپوزیت)، برنز سیلیکونی، روکش اپوکسی، گالوانیزه یا فولاد ضد زنگ ممکن است در این شرایط با هزینه اولیه بیشتر استفاده شوند، اما در طول عمر پروژه به میزان قابل توجهی هزینه کمتری دارند.

هنگام کار با میلگرد با روکش اپوکسی در هنگام حمل و نقل، ساخت، جابجایی، نصب و فرآیند قرار دادن بتن دقت بیشتری می شود، زیرا آسیب باعث کاهش مقاومت درازمدت خوردگی این میلگردها می شود.

حتی میلگردهای با پوشش اپوکسی آسیب دیده عملکرد بهتری نسبت به میلگردهای تقویت‌کننده بدون روکش نشان داده‌اند، اگرچه مشکلاتی از جدا شدن پوشش اپوکسی از میله‌ها و خوردگی زیر لایه اپوکسی گزارش شده است.

این میلگردهای پوشش داده شده با اپوکسی در بیش از 70000 عرشه پل در ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرند، اما این فناوری به دلیل عملکرد ضعیف از سال 2005 به تدریج به نفع میلگرد فولادی ضد زنگ کنار گذاشته شد.

الزامات تغییر شکل در مشخصات محصول استاندارد ایالات متحده برای تقویت کننده میله های فولادی، مانند ASTM A615 و ASTM A706، یافت می شود و فاصله و ارتفاع را تعیین می کند.

میلگرد پلاستیکی تقویت شده با الیاف در محیط های با خوردگی بالا نیز استفاده می شود. در اشکال مختلفی مانند مارپیچ برای تقویت ستون ها، میله های معمولی و مش ها موجود است

نظرات ثبت شده

نظری درباره این مطلب ثبت نشده است ، شما نفر اول باشید

نظر خود را به اشتراک بگزارید ایمیل شما در سایت نمایش داده نخواهد شد

جهت مشاوره و استعلام قیمت تماس بگیرید
09121504568