لوله ۵۸ اینچ میلگرد میلگرد که به عنوان فولاد تقویت کننده و فولاد تقویت کننده نیز شناخته می شود، یک میله فولادی یا مش سیم فولادی است که در بتن مسلح و سازه های بنایی برای تقویت و نگه داشتن بتن در کشش استفاده می شود. برای بهبود کیفیت پیوند با بتن، سطح میلگرد اغلب طرح‌دار می‌شود. میلگرد برای جبران این واقعیت ضروری است که در حالی که بتن از نظر فشار قوی است، از نظر کشش نسبتاً ضعیف است. با ریخته گری میلگرد در بتن، قادر به حمل بارهای کششی و در نتیجه افزایش مقاومت کلی می باشد. کاربردهای مختلف میلگرد عبارتند از: آرماتور اولیه: برای ایجاد مقاومت در برابر بارهای طراحی استفاده می شود. تقویت ثانویه: برای دوام و اهداف زیبایی با ایجاد مقاومت موضعی برای محدود کردن ترک خوردگی و تنش های ناشی از دما استفاده می شود. مقاومت در برابر بارهای متمرکز را فراهم کنید و آن را در یک منطقه وسیع تر پخش کنید. به سایر میلگردهای فولادی در تحمل بارهای خود با نگه داشتن آنها در موقعیت صحیح کمک کنید. میله‌های فولادی خارجی برای محدود کردن و تقویت سازه‌های بنایی، گاهی اوقات به عنوان وسیله‌ای برای حفظ ساختمان. بنایی تقویت شده: برخی از بلوک ها و آجرهای بنایی دارای حفره هایی برای قرار دادن میلگرد برای حمل بارهای کششی هستند. میلگرد با استفاده از دوغاب در جای خود محکم می شود. ساخت استانداردها برای مشخصات میلگرد در موارد زیر آمده است: BS 4449: 2005 فولاد برای تقویت بتن. فولاد تقویت کننده قابل جوش. محصول میله، کلاف و دیکویل. مشخصات میلگرد معمولاً با استفاده از فولاد ملایم یا با عملکرد بالا با استحکام کششی مشخصه 250 یا 250 نیوتن بر میلی‌متر مربع تولید می‌شود. مواد تشکیل دهنده هر دوی این گریدها حدود 99 درصد آهن به همراه منگنز، کربن، گوگرد و فسفر است. کیفیت و عیار فولاد به نسبت کربن بستگی دارد. فولاد سرد کار ملایم حاوی حدود 0.25٪ کربن است، در حالی که فولاد نورد گرم با عملکرد بالا حاوی حدود 0.40٪ کربن است.
لوله ۵۸ اینچ میلگرد میلگرد که به عنوان فولاد تقویت کننده و فولاد تقویت کننده نیز شناخته می شود، یک میله فولادی یا مش سیم فولادی است که در بتن مسلح و سازه های بنایی برای تقویت و نگه داشتن بتن در کشش استفاده می شود. برای بهبود کیفیت پیوند با بتن، سطح میلگرد اغلب طرح‌دار می‌شود. میلگرد برای جبران این واقعیت ضروری است که در حالی که بتن از نظر فشار قوی است، از نظر کشش نسبتاً ضعیف است. با ریخته گری میلگرد در بتن، قادر به حمل بارهای کششی و در نتیجه افزایش مقاومت کلی می باشد. کاربردهای مختلف میلگرد عبارتند از: آرماتور اولیه: برای ایجاد مقاومت در برابر بارهای طراحی استفاده می شود. تقویت ثانویه: برای دوام و اهداف زیبایی با ایجاد مقاومت موضعی برای محدود کردن ترک خوردگی و تنش های ناشی از دما استفاده می شود. مقاومت در برابر بارهای متمرکز را فراهم کنید و آن را در یک منطقه وسیع تر پخش کنید. به سایر میلگردهای فولادی در تحمل بارهای خود با نگه داشتن آنها در موقعیت صحیح کمک کنید. میله‌های فولادی خارجی برای محدود کردن و تقویت سازه‌های بنایی، گاهی اوقات به عنوان وسیله‌ای برای حفظ ساختمان. بنایی تقویت شده: برخی از بلوک ها و آجرهای بنایی دارای حفره هایی برای قرار دادن میلگرد برای حمل بارهای کششی هستند. میلگرد با استفاده از دوغاب در جای خود محکم می شود. ساخت استانداردها برای مشخصات میلگرد در موارد زیر آمده است: BS 4449: 2005 فولاد برای تقویت بتن. فولاد تقویت کننده قابل جوش. محصول میله، کلاف و دیکویل. مشخصات میلگرد معمولاً با استفاده از فولاد ملایم یا با عملکرد بالا با استحکام کششی مشخصه 250 یا 250 نیوتن بر میلی‌متر مربع تولید می‌شود. مواد تشکیل دهنده هر دوی این گریدها حدود 99 درصد آهن به همراه منگنز، کربن، گوگرد و فسفر است. کیفیت و عیار فولاد به نسبت کربن بستگی دارد. فولاد سرد کار ملایم حاوی حدود 0.25٪ کربن است، در حالی که فولاد نورد گرم با عملکرد بالا حاوی حدود 0.40٪ کربن است.
