لوله ۵۴ اینچ حالت های اکسیداسیون نادر حالت های اکسیداسیون کمتر متداول طلا شامل -1، +2 و +5 است. حالت اکسیداسیون -1 در اوریدها، ترکیباتی که حاوی Au- آنیون هستند، رخ می دهد. به عنوان مثال، سزیم اورید (CsAu)، در موتیف کلرید سزیم متبلور می شود. اوریدهای روبیدیم، پتاسیم و تترمتیل آمونیوم نیز شناخته شده اند. طلا با 222.8 کیلوژول بر مول، بالاترین میل ترکیبی الکترونی را در بین هر فلزی دارد که طلا را به گونه ای پایدار و مشابه هالیدها تبدیل می کند. طلا همچنین در کمپلکس های کووالانسی با فلزات واسطه گروه 4، مانند تترااورید تیتانیوم و ترکیبات مشابه زیرکونیوم و هافنیوم، حالت اکسیداسیون -1 دارد. انتظار می رود که این مواد شیمیایی دیمرهای پل طلایی را به روشی مشابه هیدرید تیتانیوم (IV) تشکیل دهند. ترکیبات طلا (II) معمولاً با پیوندهای طلا و طلا مانند [Au(CH2)2P(C6H5)2]2Cl2 دیامغناطیس هستند. تبخیر محلول Au(OH)3 در H2SO4 غلیظ بلورهای قرمز سولفات طلا (II) Au2(SO4)2 تولید می کند. در ابتدا تصور می شد که ترکیبی با ظرفیت مخلوط است، نشان داده شده است که حاوی طلا است کاتیون ها، مشابه یون جیوه (I) شناخته شده تر، جیوه یک کمپلکس طلا (II)، کاتیون tetraxenonogold (II)، که حاوی زنون به عنوان لیگاند است. پنتافلوراید طلا، همراه با آنیون مشتق آن، AuF و کمپلکس دی فلورین آن، هپتا فلوراید طلا، تنها نمونه طلا (V)، بالاترین حالت اکسیداسیون تایید شده است. برخی از ترکیبات طلا پیوند آئوروفیلیک را نشان می‌دهند، که تمایل یون‌های طلا را به برهمکنش در فواصل طولانی‌تر از آن که پیوند طلایی – طلایی معمولی است اما کوتاه‌تر از پیوند واندروالس باشد، توصیف می‌کند. این برهمکنش از نظر قدرت با پیوند هیدروژنی قابل مقایسه است. ترکیبات خوشه ای به خوبی تعریف شده متعدد هستند. در برخی موارد، طلا حالت اکسیداسیون کسری دارد. یک نمونه معرف گونه هشت وجهی است. مصارف دارویی کاربردهای دارویی طلا و مجتمع های آن سابقه ای طولانی دارد که قدمت آن به هزاران سال پیش می رسد. چندین کمپلکس طلا برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده شده است که بیشترین استفاده از آنها عبارتند از aurothiomalate، aurothioglucose و auranofin. هر دو ترکیب طلا (I) و طلا (III) به عنوان داروهای ضد سرطان احتمالی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای کمپلکس های طلا (III)، کاهش به طلا (0/I) در شرایط فیزیولوژیکی باید در نظر گرفته شود. کمپلکس های پایدار را می توان با استفاده از انواع مختلف سیستم های لیگاند دو، سه و چهار دندانه تولید کرد و کارایی آنها در شرایط آزمایشگاهی و درون تنی نشان داده شده است. اصل و نسب تولید طلا در کیهان شماتیکی از مقطع شمالی (سمت چپ) به جنوب غربی (راست) از طریق دهانه برخوردی 2.020 میلیارد ساله وردفورت در آفریقای جنوبی و چگونگی تحریف ساختارهای زمین‌شناسی معاصر. سطح فرسایش فعلی نشان داده شده است. ژوهانسبورگ در جایی قرار دارد که حوضه Witwatersrand (لایه زرد) در خط "سطح فعلی"، درست در داخل لبه دهانه، در سمت چپ قرار دارد. نه به مقیاس. تصور می شود که طلا در سنتز هسته ابرنواخترها و از برخورد ستارگان نوترونی تولید شده است و در غباری که منظومه شمسی از آن شکل گرفته است، وجود داشته است. به طور سنتی تصور می‌شود که طلا در جهان با فرآیند r (گرفتن سریع نوترون) در سنتز هسته ابرنواخترها تشکیل شده است، اما اخیراً پیشنهاد شده است که طلا و سایر عناصر سنگین‌تر از آهن نیز ممکن است از نظر کمیت توسط r- تولید شوند. فرآیند برخورد ستارگان نوترونی در هر دو مورد، طیف‌سنج‌های ماهواره‌ای در ابتدا فقط به‌طور غیرمستقیم طلای حاصل را شناسایی کردند. با این حال، در آگوست 2017، پس از تایید آشکارسازهای امواج گرانشی، نشانه‌های طیف‌سنجی عناصر سنگین، از جمله طلا، توسط رصدخانه‌های الکترومغناطیسی در رویداد ادغام ستاره نوترونی GW170817 مشاهده شد. رویداد به عنوان ادغام ستاره نوترونی. مدل‌های اخترفیزیکی کنونی نشان می‌دهند که این رویداد ادغام تک ستاره نوترونی بین 3 تا 13 جرم زمین از طلا را ایجاد کرده است. این مقدار، همراه با تخمین‌های نرخ وقوع این رویدادهای ادغام ستاره‌های نوترونی، نشان می‌دهد که چنین ادغام‌هایی ممکن است طلای کافی برای تشکیل بیشتر فراوانی این عنصر در کیهان تولید کند.
لوله ۵۴ اینچ حالت های اکسیداسیون نادر حالت های اکسیداسیون کمتر متداول طلا شامل -1، +2 و +5 است. حالت اکسیداسیون -1 در اوریدها، ترکیباتی که حاوی Au- آنیون هستند، رخ می دهد. به عنوان مثال، سزیم اورید (CsAu)، در موتیف کلرید سزیم متبلور می شود. اوریدهای روبیدیم، پتاسیم و تترمتیل آمونیوم نیز شناخته شده اند. طلا با 222.8 کیلوژول بر مول، بالاترین میل ترکیبی الکترونی را در بین هر فلزی دارد که طلا را به گونه ای پایدار و مشابه هالیدها تبدیل می کند. طلا همچنین در کمپلکس های کووالانسی با فلزات واسطه گروه 4، مانند تترااورید تیتانیوم و ترکیبات مشابه زیرکونیوم و هافنیوم، حالت اکسیداسیون -1 دارد. انتظار می رود که این مواد شیمیایی دیمرهای پل طلایی را به روشی مشابه هیدرید تیتانیوم (IV) تشکیل دهند. ترکیبات طلا (II) معمولاً با پیوندهای طلا و طلا مانند [Au(CH2)2P(C6H5)2]2Cl2 دیامغناطیس هستند. تبخیر محلول Au(OH)3 در H2SO4 غلیظ بلورهای قرمز سولفات طلا (II) Au2(SO4)2 تولید می کند. در ابتدا تصور می شد که ترکیبی با ظرفیت مخلوط است، نشان داده شده است که حاوی طلا است کاتیون ها، مشابه یون جیوه (I) شناخته شده تر، جیوه یک کمپلکس طلا (II)، کاتیون tetraxenonogold (II)، که حاوی زنون به عنوان لیگاند است. پنتافلوراید طلا، همراه با آنیون مشتق آن، AuF و کمپلکس دی فلورین آن، هپتا فلوراید طلا، تنها نمونه طلا (V)، بالاترین حالت اکسیداسیون تایید شده است. برخی از ترکیبات طلا پیوند آئوروفیلیک را نشان می‌دهند، که تمایل یون‌های طلا را به برهمکنش در فواصل طولانی‌تر از آن که پیوند طلایی – طلایی معمولی است اما کوتاه‌تر از پیوند واندروالس باشد، توصیف می‌کند. این برهمکنش از نظر قدرت با پیوند هیدروژنی قابل مقایسه است. ترکیبات خوشه ای به خوبی تعریف شده متعدد هستند. در برخی موارد، طلا حالت اکسیداسیون کسری دارد. یک نمونه معرف گونه هشت وجهی است. مصارف دارویی کاربردهای دارویی طلا و مجتمع های آن سابقه ای طولانی دارد که قدمت آن به هزاران سال پیش می رسد. چندین کمپلکس طلا برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده شده است که بیشترین استفاده از آنها عبارتند از aurothiomalate، aurothioglucose و auranofin. هر دو ترکیب طلا (I) و طلا (III) به عنوان داروهای ضد سرطان احتمالی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای کمپلکس های طلا (III)، کاهش به طلا (0/I) در شرایط فیزیولوژیکی باید در نظر گرفته شود. کمپلکس های پایدار را می توان با استفاده از انواع مختلف سیستم های لیگاند دو، سه و چهار دندانه تولید کرد و کارایی آنها در شرایط آزمایشگاهی و درون تنی نشان داده شده است. اصل و نسب تولید طلا در کیهان شماتیکی از مقطع شمالی (سمت چپ) به جنوب غربی (راست) از طریق دهانه برخوردی 2.020 میلیارد ساله وردفورت در آفریقای جنوبی و چگونگی تحریف ساختارهای زمین‌شناسی معاصر. سطح فرسایش فعلی نشان داده شده است. ژوهانسبورگ در جایی قرار دارد که حوضه Witwatersrand (لایه زرد) در خط "سطح فعلی"، درست در داخل لبه دهانه، در سمت چپ قرار دارد. نه به مقیاس. تصور می شود که طلا در سنتز هسته ابرنواخترها و از برخورد ستارگان نوترونی تولید شده است و در غباری که منظومه شمسی از آن شکل گرفته است، وجود داشته است. به طور سنتی تصور می‌شود که طلا در جهان با فرآیند r (گرفتن سریع نوترون) در سنتز هسته ابرنواخترها تشکیل شده است، اما اخیراً پیشنهاد شده است که طلا و سایر عناصر سنگین‌تر از آهن نیز ممکن است از نظر کمیت توسط r- تولید شوند. فرآیند برخورد ستارگان نوترونی در هر دو مورد، طیف‌سنج‌های ماهواره‌ای در ابتدا فقط به‌طور غیرمستقیم طلای حاصل را شناسایی کردند. با این حال، در آگوست 2017، پس از تایید آشکارسازهای امواج گرانشی، نشانه‌های طیف‌سنجی عناصر سنگین، از جمله طلا، توسط رصدخانه‌های الکترومغناطیسی در رویداد ادغام ستاره نوترونی GW170817 مشاهده شد. رویداد به عنوان ادغام ستاره نوترونی. مدل‌های اخترفیزیکی کنونی نشان می‌دهند که این رویداد ادغام تک ستاره نوترونی بین 3 تا 13 جرم زمین از طلا را ایجاد کرده است. این مقدار، همراه با تخمین‌های نرخ وقوع این رویدادهای ادغام ستاره‌های نوترونی، نشان می‌دهد که چنین ادغام‌هایی ممکن است طلای کافی برای تشکیل بیشتر فراوانی این عنصر در کیهان تولید کند.
