لوله ۲۸ اینچ نقره طبیعی از دو ایزوتوپ پایدار 107Ag و 109Ag تشکیل شده است که 107Ag کمی بیشتر است (51.839% فراوانی طبیعی). این فراوانی تقریباً برابر در جدول تناوبی نادر است. وزن اتمی 107.8682 (2) u است. این مقدار به دلیل اهمیت ترکیبات نقره به ویژه هالیدها در آنالیز وزنی بسیار مهم است. هر دو ایزوتوپ نقره در ستارگان از طریق فرآیند s (گرفتن آهسته نوترون) و همچنین در ابرنواخترها از طریق فرآیند r (گرفتن سریع نوترون) تولید می شوند. بیست و هشت رادیو ایزوتوپ مشخص شده است که پایدارترین آنها 105Ag با نیمه عمر 41.29 روز، 111Ag با نیمه عمر 7.45 روز و 112Ag با نیمه عمر 3.13 ساعت است. نقره ایزومرهای هسته ای متعددی دارد که پایدارترین آنها 108mAg (t1/2 = 418 سال)، 110mAg (t1/2 = 249.79 روز) و 106mAg (t1/2 = 8.28 روز است). تمام ایزوتوپ های رادیواکتیو باقی مانده نیمه عمر کمتر از یک ساعت دارند و اکثریت آنها نیمه عمر کمتر از سه دقیقه دارند. ایزوتوپ‌های نقره در جرم اتمی نسبی از 92.950 u (93Ag) تا 129.950 u (130Ag) هستند. حالت واپاشی اولیه قبل از فراوان‌ترین ایزوتوپ پایدار، 107Ag، جذب الکترون و حالت اولیه بعد از آن واپاشی بتا است. محصولات فروپاشی اولیه قبل از 107Ag ایزوتوپ های پالادیوم (عنصر 46) و محصولات اولیه بعد از آن ایزوتوپ های کادمیوم (عنصر 48) هستند. ایزوتوپ پالادیوم 107Pd با انتشار بتا به 107Ag با نیمه عمر 6.5 میلیون سال تجزیه می شود. شهاب‌سنگ‌های آهنی تنها اجرامی هستند که نسبت پالادیوم به نقره به اندازه کافی برای تولید تغییرات قابل اندازه‌گیری در فراوانی 107 Ag دارند. 107 Ag رادیوژنیک برای اولین بار در شهاب سنگ سانتا کلارا در سال 1978 کشف شد. همبستگی های 107Pd-107Ag در اجسامی مشاهده شد که به وضوح از زمان تجمع منظومه شمسی ذوب شده اند، باید حضور هسته های ناپایدار در منظومه شمسی اولیه را منعکس کند. علم شیمی حالت های اکسیداسیون و استریوشیمی نقره اکسیداسیون هماهنگی ایالتی شماره نماینده استریوشیمی ترکیب 0 (d10s1) 3 مسطح Ag(CO)3 1 (d10) 2 خطی [Ag(CN)2]- 3 AgI مسطح مثلثی (PEt2Ar)2 4 چهار وجهی [Ag(diars)2]+ 6 هشت وجهی AgF، AgCl، AgBr 2 (d9) 4 مسطح مربع [Ag(py)4]2+ 3 (d8) 4 مسطح مربع [AgF4] - 6 هشت وجهی [AgF6] 3- نقره یک فلز نسبتاً غیر فعال است. این به این دلیل است که پوسته 4 بعدی پر شده آن در محافظت از نیروهای جاذبه الکترواستاتیکی از هسته به بیرونی ترین الکترون 5s موثر نیست و از این رو نقره نزدیک به انتهای سری الکتروشیمیایی است (E0(Ag+/Ag) = +0.799 V) [9] در گروه 11، نقره کمترین انرژی یونیزاسیون اول را دارد (بی ثباتی اوربیتال 5s را نشان می دهد)، اما انرژی یونیزاسیون دوم و سوم بیشتری نسبت به مس و طلا دارد (نشان دهنده پایداری اوربیتال های 4d)، به طوری که شیمی نقره برابر است. عمدتاً حالت اکسیداسیون 1+، که بازتابی از محدوده فزاینده محدود حالت‌های اکسیداسیون در امتداد سری انتقالی با پر شدن و تثبیت اوربیتال‌های d است. برخلاف مس که انرژی هیدراتاسیون بیشتر Cu2+ در مقایسه با Cu+ دلیل آن است که اولی در محلول های آبی و جامدات با وجود نداشتن زیر پوسته d پر پایدار دومی پایدارتر است، با نقره این اثر توسط آن غرق می شود. انرژی یونیزاسیون دوم بزرگتر از این رو، Ag + گونه پایدار در محلول های آبی و جامدات است، با Ag2 + به دلیل اکسید شدن آب، پایداری بسیار کمتری دارد. بیشتر ترکیبات نقره به دلیل اندازه کوچک و انرژی یونیزاسیون اول (730.8 کیلوژول بر مول) نقره دارای ویژگی کووالانسی قابل توجهی هستند. علاوه بر این، الکترونگاتیوی پالینگ نقره 1.93 بالاتر از سرب (1.87) است و میل الکترونی آن 125.6 کیلوژول بر مول بسیار بیشتر از هیدروژن (72.8 کیلوژول بر مول) و کمتر از اکسیژن (141.0 کیلوژول) است. نقره به دلیل زیر پوسته d کامل خود، در حالت اکسیداسیون +1 اصلی خود، خواص نسبتا کمی از فلزات واسطه مناسب از گروه 4 تا 10 را نشان می دهد، ترکیبات آلی فلزی نسبتاً ناپایدار را تشکیل می دهد، کمپلکس های خطی را تشکیل می دهد که اعداد هماهنگی بسیار پایینی مانند 2 را نشان می دهند و تشکیل می دهند. یک اکسید آمفوتریک و همچنین فازهای روی مانند فلزات پس از گذار. برخلاف فلزات واسطه قبلی، حالت اکسیداسیون +1 نقره حتی در غیاب لیگاندهای گیرنده π پایدار است. نقره حتی در گرمای قرمز با هوا واکنش نمی دهد و به همین دلیل توسط کیمیاگران به عنوان یک فلز نجیب همراه با طلا مورد توجه قرار گرفت. واکنش پذیری آن بین مس (که اکسید مس (I) را هنگامی که در هوا به گرمای قرمز گرم می شود تشکیل می دهد) و طلا متوسط است. مانند مس، نقره با گوگرد و ترکیبات آن واکنش می دهد. در حضور آنها، نقره در هوا کدر می شود و سولفید نقره سیاه را تشکیل می دهد (مس به جای آن سولفات سبز را تشکیل می دهد، در حالی که طلا واکنشی نشان نمی دهد). برخلاف مس، نقره با هالوژن ها واکنش نمی دهد، به استثنای گاز فلوئور که با آن دی فلوراید را تشکیل می دهد. در حالی که نقره توسط اسیدهای غیر اکسید کننده مورد حمله قرار نمی گیرد، فلز به راحتی در گوگرد غلیظ داغ حل می شود.
لوله ۲۸ اینچ نقره طبیعی از دو ایزوتوپ پایدار 107Ag و 109Ag تشکیل شده است که 107Ag کمی بیشتر است (51.839% فراوانی طبیعی). این فراوانی تقریباً برابر در جدول تناوبی نادر است. وزن اتمی 107.8682 (2) u است. این مقدار به دلیل اهمیت ترکیبات نقره به ویژه هالیدها در آنالیز وزنی بسیار مهم است. هر دو ایزوتوپ نقره در ستارگان از طریق فرآیند s (گرفتن آهسته نوترون) و همچنین در ابرنواخترها از طریق فرآیند r (گرفتن سریع نوترون) تولید می شوند. بیست و هشت رادیو ایزوتوپ مشخص شده است که پایدارترین آنها 105Ag با نیمه عمر 41.29 روز، 111Ag با نیمه عمر 7.45 روز و 112Ag با نیمه عمر 3.13 ساعت است. نقره ایزومرهای هسته ای متعددی دارد که پایدارترین آنها 108mAg (t1/2 = 418 سال)، 110mAg (t1/2 = 249.79 روز) و 106mAg (t1/2 = 8.28 روز است). تمام ایزوتوپ های رادیواکتیو باقی مانده نیمه عمر کمتر از یک ساعت دارند و اکثریت آنها نیمه عمر کمتر از سه دقیقه دارند. ایزوتوپ‌های نقره در جرم اتمی نسبی از 92.950 u (93Ag) تا 129.950 u (130Ag) هستند. حالت واپاشی اولیه قبل از فراوان‌ترین ایزوتوپ پایدار، 107Ag، جذب الکترون و حالت اولیه بعد از آن واپاشی بتا است. محصولات فروپاشی اولیه قبل از 107Ag ایزوتوپ های پالادیوم (عنصر 46) و محصولات اولیه بعد از آن ایزوتوپ های کادمیوم (عنصر 48) هستند. ایزوتوپ پالادیوم 107Pd با انتشار بتا به 107Ag با نیمه عمر 6.5 میلیون سال تجزیه می شود. شهاب‌سنگ‌های آهنی تنها اجرامی هستند که نسبت پالادیوم به نقره به اندازه کافی برای تولید تغییرات قابل اندازه‌گیری در فراوانی 107 Ag دارند. 107 Ag رادیوژنیک برای اولین بار در شهاب سنگ سانتا کلارا در سال 1978 کشف شد. همبستگی های 107Pd-107Ag در اجسامی مشاهده شد که به وضوح از زمان تجمع منظومه شمسی ذوب شده اند، باید حضور هسته های ناپایدار در منظومه شمسی اولیه را منعکس کند. علم شیمی حالت های اکسیداسیون و استریوشیمی نقره اکسیداسیون هماهنگی ایالتی شماره نماینده استریوشیمی ترکیب 0 (d10s1) 3 مسطح Ag(CO)3 1 (d10) 2 خطی [Ag(CN)2]- 3 AgI مسطح مثلثی (PEt2Ar)2 4 چهار وجهی [Ag(diars)2]+ 6 هشت وجهی AgF، AgCl، AgBr 2 (d9) 4 مسطح مربع [Ag(py)4]2+ 3 (d8) 4 مسطح مربع [AgF4] - 6 هشت وجهی [AgF6] 3- نقره یک فلز نسبتاً غیر فعال است. این به این دلیل است که پوسته 4 بعدی پر شده آن در محافظت از نیروهای جاذبه الکترواستاتیکی از هسته به بیرونی ترین الکترون 5s موثر نیست و از این رو نقره نزدیک به انتهای سری الکتروشیمیایی است (E0(Ag+/Ag) = +0.799 V) [9] در گروه 11، نقره کمترین انرژی یونیزاسیون اول را دارد (بی ثباتی اوربیتال 5s را نشان می دهد)، اما انرژی یونیزاسیون دوم و سوم بیشتری نسبت به مس و طلا دارد (نشان دهنده پایداری اوربیتال های 4d)، به طوری که شیمی نقره برابر است. عمدتاً حالت اکسیداسیون 1+، که بازتابی از محدوده فزاینده محدود حالت‌های اکسیداسیون در امتداد سری انتقالی با پر شدن و تثبیت اوربیتال‌های d است. برخلاف مس که انرژی هیدراتاسیون بیشتر Cu2+ در مقایسه با Cu+ دلیل آن است که اولی در محلول های آبی و جامدات با وجود نداشتن زیر پوسته d پر پایدار دومی پایدارتر است، با نقره این اثر توسط آن غرق می شود. انرژی یونیزاسیون دوم بزرگتر از این رو، Ag + گونه پایدار در محلول های آبی و جامدات است، با Ag2 + به دلیل اکسید شدن آب، پایداری بسیار کمتری دارد. بیشتر ترکیبات نقره به دلیل اندازه کوچک و انرژی یونیزاسیون اول (730.8 کیلوژول بر مول) نقره دارای ویژگی کووالانسی قابل توجهی هستند. علاوه بر این، الکترونگاتیوی پالینگ نقره 1.93 بالاتر از سرب (1.87) است و میل الکترونی آن 125.6 کیلوژول بر مول بسیار بیشتر از هیدروژن (72.8 کیلوژول بر مول) و کمتر از اکسیژن (141.0 کیلوژول) است. نقره به دلیل زیر پوسته d کامل خود، در حالت اکسیداسیون +1 اصلی خود، خواص نسبتا کمی از فلزات واسطه مناسب از گروه 4 تا 10 را نشان می دهد، ترکیبات آلی فلزی نسبتاً ناپایدار را تشکیل می دهد، کمپلکس های خطی را تشکیل می دهد که اعداد هماهنگی بسیار پایینی مانند 2 را نشان می دهند و تشکیل می دهند. یک اکسید آمفوتریک و همچنین فازهای روی مانند فلزات پس از گذار. برخلاف فلزات واسطه قبلی، حالت اکسیداسیون +1 نقره حتی در غیاب لیگاندهای گیرنده π پایدار است. نقره حتی در گرمای قرمز با هوا واکنش نمی دهد و به همین دلیل توسط کیمیاگران به عنوان یک فلز نجیب همراه با طلا مورد توجه قرار گرفت. واکنش پذیری آن بین مس (که اکسید مس (I) را هنگامی که در هوا به گرمای قرمز گرم می شود تشکیل می دهد) و طلا متوسط است. مانند مس، نقره با گوگرد و ترکیبات آن واکنش می دهد. در حضور آنها، نقره در هوا کدر می شود و سولفید نقره سیاه را تشکیل می دهد (مس به جای آن سولفات سبز را تشکیل می دهد، در حالی که طلا واکنشی نشان نمی دهد). برخلاف مس، نقره با هالوژن ها واکنش نمی دهد، به استثنای گاز فلوئور که با آن دی فلوراید را تشکیل می دهد. در حالی که نقره توسط اسیدهای غیر اکسید کننده مورد حمله قرار نمی گیرد، فلز به راحتی در گوگرد غلیظ داغ حل می شود.
