لوله ۱۲ اینچ نقره یک عنصر شیمیایی با نماد Ag (از کلمه لاتین argentum، مشتق شده از پروتو-هندواروپایی h₂erǵ: "براق" یا "سفید") و عدد اتمی 47 است. یک فلز انتقالی نرم، سفید و براق است. بالاترین رسانایی الکتریکی، هدایت حرارتی، و بازتابندگی هر فلز. این فلز در پوسته زمین به شکل عنصری خالص و آزاد ("نقره بومی")، به عنوان آلیاژی با طلا و سایر فلزات، و در مواد معدنی مانند آرژانتیت و کلرارگیریت یافت می شود. بیشتر نقره به عنوان محصول فرعی پالایش مس، طلا، سرب و روی تولید می شود. نقره از دیرباز به عنوان یک فلز گرانبها مورد توجه بوده است. فلز نقره در بسیاری از سکه های شمش استفاده می شود، گاهی اوقات در کنار طلا در حالی که فراوانی آن از طلا بیشتر است، به عنوان یک فلز بومی بسیار کمتر است. خلوص آن معمولاً بر اساس برمیل اندازه گیری می شود. یک آلیاژ خالص 94٪ به عنوان "0.940 خوب" توصیف می شود. نقره به عنوان یکی از هفت فلز دوران باستان، نقشی ماندگار در بیشتر فرهنگ های بشری داشته است. نقره به غیر از ارز و به عنوان یک وسیله سرمایه گذاری (سکه و شمش)، در پنل های خورشیدی، تصفیه آب، جواهرات، زیور آلات، ظروف و ظروف با ارزش بالا (از این رو اصطلاح "ظروف نقره")، در تماس ها و رساناهای الکتریکی استفاده می شود. در آینه های تخصصی، روکش پنجره ها، در کاتالیز واکنش های شیمیایی، به عنوان رنگ در شیشه های رنگی و در شیرینی پزی های تخصصی. از ترکیبات آن در عکاسی و فیلم های اشعه ایکس استفاده می شود. محلول های رقیق نیترات نقره و سایر ترکیبات نقره به عنوان ضدعفونی کننده و میکروبیوسید (اثر الیگودینامیک) استفاده می شود که به بانداژها، پانسمان های زخم، کاتترها و سایر ابزار پزشکی اضافه می شود. نقره بسیار انعطاف پذیر است و می توان آن را به یک سیم به عرض یک اتم کشید. نقره از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی مشابه دو همسایه عمودی خود در گروه 11 جدول تناوبی است: مس و طلا. 47 الکترون آن در پیکربندی [Kr]4d105s1، مشابه مس ([Ar]3d104s1) و طلا ([Xe]4f145d106s1) مرتب شده‌اند. گروه 11 یکی از معدود گروه‌هایی در بلوک d است که مجموعه‌ای کاملاً سازگار از پیکربندی‌های الکترونی دارد.[8] این پیکربندی الکترونی متمایز، با یک الکترون منفرد در بالاترین لایه s اشغال شده روی یک زیر لایه d پر شده، بسیاری از خواص منحصر به فرد نقره فلزی را به خود اختصاص می دهد. نقره یک فلز انتقالی نسبتا نرم و بسیار انعطاف پذیر و چکش خوار است، اگرچه شکل پذیری آن کمی کمتر از طلا است. نقره در یک شبکه مکعبی رو به مرکز با عدد هماهنگی حجیم 12 متبلور می شود، جایی که تنها تک تک الکترون 5s، مشابه مس و طلا، غیرمحلی است. بر خلاف فلزات با پوسته d ناقص، پیوندهای فلزی در نقره فاقد ویژگی کووالانسی و نسبتاً ضعیف هستند. این مشاهدات سختی کم و شکل پذیری بالای تک بلورهای نقره را توضیح می دهد. نقره دارای درخشندگی درخشان، سفید و فلزی است که می تواند جلا دادن بالایی به خود بگیرد و این ویژگی آنقدر مشخص است که نام خود فلز به نام رنگی تبدیل شده است بر خلاف مس و طلا، انرژی لازم برای برانگیختن یک الکترون از باند d پر شده نوار هدایت s-p در نقره به اندازه کافی بزرگ است (حدود 385 کیلوژول بر مول) که دیگر با جذب در ناحیه مرئی طیف مطابقت ندارد، بلکه در اشعه ماوراء بنفش. از این رو، نقره یک فلز رنگی نیست. نقره محافظت شده بازتاب نوری بیشتری نسبت به آلومینیوم در تمام طول موج‌های بیشتر از 450 نانومتر دارد. در طول موج‌های کوتاه‌تر از 450 نانومتر، بازتاب نقره کمتر از آلومینیوم است و نزدیک به 310 نانومتر به صفر می‌رسد. رسانایی الکتریکی و حرارتی بسیار بالا در عناصر گروه 11 مشترک است، زیرا تک الکترون آنها آزاد است و با لایه فرعی d پر شده برهمکنش نمی کند، زیرا چنین برهمکنشی (که در فلزات واسطه قبلی رخ می دهد) تحرک الکترون را کاهش می دهد. رسانایی نقره در بین تمام مواد بالاترین است، اگرچه رسانایی حرارتی کربن (در آلوتروپ الماس) و هلیوم-4 ابر سیال بالاتر است. نقره همچنین کمترین مقاومت تماسی را در بین هر فلزی دارد. نقره به دلیل هزینه بالای آن به ندرت برای هدایت الکتریکی آن استفاده می شود، اگرچه یک استثنا در مهندسی فرکانس رادیویی است، به ویژه در VHF و فرکانس های بالاتر که در آن آبکاری نقره هدایت الکتریکی را بهبود می بخشد.
لوله ۱۲ اینچ نقره یک عنصر شیمیایی با نماد Ag (از کلمه لاتین argentum، مشتق شده از پروتو-هندواروپایی h₂erǵ: "براق" یا "سفید") و عدد اتمی 47 است. یک فلز انتقالی نرم، سفید و براق است. بالاترین رسانایی الکتریکی، هدایت حرارتی، و بازتابندگی هر فلز. این فلز در پوسته زمین به شکل عنصری خالص و آزاد ("نقره بومی")، به عنوان آلیاژی با طلا و سایر فلزات، و در مواد معدنی مانند آرژانتیت و کلرارگیریت یافت می شود. بیشتر نقره به عنوان محصول فرعی پالایش مس، طلا، سرب و روی تولید می شود. نقره از دیرباز به عنوان یک فلز گرانبها مورد توجه بوده است. فلز نقره در بسیاری از سکه های شمش استفاده می شود، گاهی اوقات در کنار طلا در حالی که فراوانی آن از طلا بیشتر است، به عنوان یک فلز بومی بسیار کمتر است. خلوص آن معمولاً بر اساس برمیل اندازه گیری می شود. یک آلیاژ خالص 94٪ به عنوان "0.940 خوب" توصیف می شود. نقره به عنوان یکی از هفت فلز دوران باستان، نقشی ماندگار در بیشتر فرهنگ های بشری داشته است. نقره به غیر از ارز و به عنوان یک وسیله سرمایه گذاری (سکه و شمش)، در پنل های خورشیدی، تصفیه آب، جواهرات، زیور آلات، ظروف و ظروف با ارزش بالا (از این رو اصطلاح "ظروف نقره")، در تماس ها و رساناهای الکتریکی استفاده می شود. در آینه های تخصصی، روکش پنجره ها، در کاتالیز واکنش های شیمیایی، به عنوان رنگ در شیشه های رنگی و در شیرینی پزی های تخصصی. از ترکیبات آن در عکاسی و فیلم های اشعه ایکس استفاده می شود. محلول های رقیق نیترات نقره و سایر ترکیبات نقره به عنوان ضدعفونی کننده و میکروبیوسید (اثر الیگودینامیک) استفاده می شود که به بانداژها، پانسمان های زخم، کاتترها و سایر ابزار پزشکی اضافه می شود. نقره بسیار انعطاف پذیر است و می توان آن را به یک سیم به عرض یک اتم کشید. نقره از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی مشابه دو همسایه عمودی خود در گروه 11 جدول تناوبی است: مس و طلا. 47 الکترون آن در پیکربندی [Kr]4d105s1، مشابه مس ([Ar]3d104s1) و طلا ([Xe]4f145d106s1) مرتب شده‌اند. گروه 11 یکی از معدود گروه‌هایی در بلوک d است که مجموعه‌ای کاملاً سازگار از پیکربندی‌های الکترونی دارد.[8] این پیکربندی الکترونی متمایز، با یک الکترون منفرد در بالاترین لایه s اشغال شده روی یک زیر لایه d پر شده، بسیاری از خواص منحصر به فرد نقره فلزی را به خود اختصاص می دهد. نقره یک فلز انتقالی نسبتا نرم و بسیار انعطاف پذیر و چکش خوار است، اگرچه شکل پذیری آن کمی کمتر از طلا است. نقره در یک شبکه مکعبی رو به مرکز با عدد هماهنگی حجیم 12 متبلور می شود، جایی که تنها تک تک الکترون 5s، مشابه مس و طلا، غیرمحلی است. بر خلاف فلزات با پوسته d ناقص، پیوندهای فلزی در نقره فاقد ویژگی کووالانسی و نسبتاً ضعیف هستند. این مشاهدات سختی کم و شکل پذیری بالای تک بلورهای نقره را توضیح می دهد. نقره دارای درخشندگی درخشان، سفید و فلزی است که می تواند جلا دادن بالایی به خود بگیرد و این ویژگی آنقدر مشخص است که نام خود فلز به نام رنگی تبدیل شده است بر خلاف مس و طلا، انرژی لازم برای برانگیختن یک الکترون از باند d پر شده نوار هدایت s-p در نقره به اندازه کافی بزرگ است (حدود 385 کیلوژول بر مول) که دیگر با جذب در ناحیه مرئی طیف مطابقت ندارد، بلکه در اشعه ماوراء بنفش. از این رو، نقره یک فلز رنگی نیست. نقره محافظت شده بازتاب نوری بیشتری نسبت به آلومینیوم در تمام طول موج‌های بیشتر از 450 نانومتر دارد. در طول موج‌های کوتاه‌تر از 450 نانومتر، بازتاب نقره کمتر از آلومینیوم است و نزدیک به 310 نانومتر به صفر می‌رسد. رسانایی الکتریکی و حرارتی بسیار بالا در عناصر گروه 11 مشترک است، زیرا تک الکترون آنها آزاد است و با لایه فرعی d پر شده برهمکنش نمی کند، زیرا چنین برهمکنشی (که در فلزات واسطه قبلی رخ می دهد) تحرک الکترون را کاهش می دهد. رسانایی نقره در بین تمام مواد بالاترین است، اگرچه رسانایی حرارتی کربن (در آلوتروپ الماس) و هلیوم-4 ابر سیال بالاتر است. نقره همچنین کمترین مقاومت تماسی را در بین هر فلزی دارد. نقره به دلیل هزینه بالای آن به ندرت برای هدایت الکتریکی آن استفاده می شود، اگرچه یک استثنا در مهندسی فرکانس رادیویی است، به ویژه در VHF و فرکانس های بالاتر که در آن آبکاری نقره هدایت الکتریکی را بهبود می بخشد.
