قیمت هر کیلو آهن امروز فرآیند و انواع خوردگی عناصر به ندرت در حالت فلزی خالص یافت می شوند. بلکه در ترکیبات شیمیایی با یک یا چند عنصر غیرفلزی یافت می شوند. این ترکیبات شیمیایی معمولاً به عنوان سنگ معدن شناخته می شوند. سنگ آهن، مس و روی سه مورد از رایج ترین سنگ های موجود در پوسته زمین هستند. انرژی قابل توجهی باید صرف شود تا سنگ معدن به فلز خالص تبدیل شود. این انرژی می تواند از طریق روش های متالورژیکی یا شیمیایی اعمال شود و در فرآیندی به نام ذوب و پالایش انجام می شود. انرژی اضافی نیز ممکن است به شکل سرد یا گرم کردن و ریخته‌گری فلز خالص به شکل کار، استفاده شود. خوردگی، که می‌توان آن را به سادگی به عنوان زنگ تعریف کرد، تمایل فلزات برای بازگشت به حالت طبیعی و انرژی پایین‌تر خود سنگ معدن است. خوردگی فلزی شامل اکسیداسیون یا قرار گرفتن در معرض اکسیژن در محیط و فرآیندهای الکتروشیمیایی است، به این معنی که فلز سلول‌های خوردگی را روی سطح خود تشکیل می‌دهد که تبدیل فلز به حالت سنگ معدن را بسیار تسریع می‌کند. همچنین شامل واکنش‌های شیمیایی و جریان الکترون‌ها می‌شود. یک فرآیند الکتروشیمیایی اساسی که باعث خوردگی فلزات می شود، عمل گالوانیکی است که در آن جریان در داخل توسط واکنش های فیزیکی و شیمیایی که در بین اجزای سلول رخ می دهد، تولید می شود. انواع خوردگی انواع مختلفی از خوردگی وجود دارد و علم و درک این فرآیندها به طور مداوم در حال تکامل است. مروری کوتاه بر برخی از انواع خوردگی: _ خوردگی گالوانیکی : رایج ترین و تاثیرگذارترین شکل خوردگی است. زمانی اتفاق می افتد که دو فلز متفاوت در حضور الکترولیت در تماس باشند. در یک سلول گالوانیکی (زوج دو فلزی)، فلز فعال تر (آند) خورده می شود و فلز نجیب تر (کاتد) محافظت می شود. تعدادی از عوامل بر خوردگی گالوانیکی تأثیر می‌گذارند، از جمله انواع فلزات، اندازه نسبی آند و محیط (دما، رطوبت، شوری و غیره) _ خوردگی حفره ای: تحت شرایط خاصی رخ می دهد که منجر به خوردگی تسریع شده در مناطق خاص به جای خوردگی یکنواخت در سراسر قطعه می شود. چنین شرایطی شامل غلظت کم اکسیژن یا غلظت بالای کلریدها (آنیون ها) است که با توانایی آلیاژها برای اصلاح یک فیلم غیرفعال تداخل می کند. در بدترین موارد، بیشتر سطح، محافظت شده باقی می ماند، اما نوسانات کوچک فیلم را در چند ناحیه بحرانی تخریب می کند. خوردگی در این نقاط تقویت می شود و می تواند باعث ایجاد گودال شود. _ خوردگی میکروبی: این خوردگی معمولاً به عنوان خوردگی تحت تأثیر میکروبیولوژیک (MIC) شناخته می شود توسط میکروارگانیسم ها ایجاد می شود. برای مواد فلزی و غیرفلزی، با یا بدون اکسیژن کاربرد دارد. هنگامی که اکسیژن وجود ندارد، باکتری های احیا کننده سولفات فعال هستند و سولفید هیدروژن تولید می کنند که باعث ترک خوردگی سولفید می شود. هنگامی که اکسیژن وجود دارد، برخی از باکتری ها ممکن است مستقیماً آهن را به اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن تبدیل کنند. سلول های غلظت می توانند در رسوبات محصولات خوردگی تشکیل شوند که منجر به خوردگی موضعی می شود. _ خوردگی در دمای بالا: همانطور که از نامش پیداست، زوال یک فلز در اثر حرارت است. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که یک فلز در حضور اکسیژن، گوگرد یا سایر ترکیباتی که قادر به اکسید کردن مواد هستند در معرض اتمسفر گرم قرار گیرد. _ خوردگی شکافی: در فضاهای محدودی رخ می دهد که دسترسی سیال از محیط محدود است مانند شکاف ها و نواحی تماس بین قطعات، زیر واشر یا مهر و موم، داخل شکاف ها و درزها و فضاهای پر از رسوبات.
قیمت هر کیلو آهن امروز فرآیند و انواع خوردگی عناصر به ندرت در حالت فلزی خالص یافت می شوند. بلکه در ترکیبات شیمیایی با یک یا چند عنصر غیرفلزی یافت می شوند. این ترکیبات شیمیایی معمولاً به عنوان سنگ معدن شناخته می شوند. سنگ آهن، مس و روی سه مورد از رایج ترین سنگ های موجود در پوسته زمین هستند. انرژی قابل توجهی باید صرف شود تا سنگ معدن به فلز خالص تبدیل شود. این انرژی می تواند از طریق روش های متالورژیکی یا شیمیایی اعمال شود و در فرآیندی به نام ذوب و پالایش انجام می شود. انرژی اضافی نیز ممکن است به شکل سرد یا گرم کردن و ریخته‌گری فلز خالص به شکل کار، استفاده شود. خوردگی، که می‌توان آن را به سادگی به عنوان زنگ تعریف کرد، تمایل فلزات برای بازگشت به حالت طبیعی و انرژی پایین‌تر خود سنگ معدن است. خوردگی فلزی شامل اکسیداسیون یا قرار گرفتن در معرض اکسیژن در محیط و فرآیندهای الکتروشیمیایی است، به این معنی که فلز سلول‌های خوردگی را روی سطح خود تشکیل می‌دهد که تبدیل فلز به حالت سنگ معدن را بسیار تسریع می‌کند. همچنین شامل واکنش‌های شیمیایی و جریان الکترون‌ها می‌شود. یک فرآیند الکتروشیمیایی اساسی که باعث خوردگی فلزات می شود، عمل گالوانیکی است که در آن جریان در داخل توسط واکنش های فیزیکی و شیمیایی که در بین اجزای سلول رخ می دهد، تولید می شود. انواع خوردگی انواع مختلفی از خوردگی وجود دارد و علم و درک این فرآیندها به طور مداوم در حال تکامل است. مروری کوتاه بر برخی از انواع خوردگی: _ خوردگی گالوانیکی : رایج ترین و تاثیرگذارترین شکل خوردگی است. زمانی اتفاق می افتد که دو فلز متفاوت در حضور الکترولیت در تماس باشند. در یک سلول گالوانیکی (زوج دو فلزی)، فلز فعال تر (آند) خورده می شود و فلز نجیب تر (کاتد) محافظت می شود. تعدادی از عوامل بر خوردگی گالوانیکی تأثیر می‌گذارند، از جمله انواع فلزات، اندازه نسبی آند و محیط (دما، رطوبت، شوری و غیره) _ خوردگی حفره ای: تحت شرایط خاصی رخ می دهد که منجر به خوردگی تسریع شده در مناطق خاص به جای خوردگی یکنواخت در سراسر قطعه می شود. چنین شرایطی شامل غلظت کم اکسیژن یا غلظت بالای کلریدها (آنیون ها) است که با توانایی آلیاژها برای اصلاح یک فیلم غیرفعال تداخل می کند. در بدترین موارد، بیشتر سطح، محافظت شده باقی می ماند، اما نوسانات کوچک فیلم را در چند ناحیه بحرانی تخریب می کند. خوردگی در این نقاط تقویت می شود و می تواند باعث ایجاد گودال شود. _ خوردگی میکروبی: این خوردگی معمولاً به عنوان خوردگی تحت تأثیر میکروبیولوژیک (MIC) شناخته می شود توسط میکروارگانیسم ها ایجاد می شود. برای مواد فلزی و غیرفلزی، با یا بدون اکسیژن کاربرد دارد. هنگامی که اکسیژن وجود ندارد، باکتری های احیا کننده سولفات فعال هستند و سولفید هیدروژن تولید می کنند که باعث ترک خوردگی سولفید می شود. هنگامی که اکسیژن وجود دارد، برخی از باکتری ها ممکن است مستقیماً آهن را به اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن تبدیل کنند. سلول های غلظت می توانند در رسوبات محصولات خوردگی تشکیل شوند که منجر به خوردگی موضعی می شود. _ خوردگی در دمای بالا: همانطور که از نامش پیداست، زوال یک فلز در اثر حرارت است. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که یک فلز در حضور اکسیژن، گوگرد یا سایر ترکیباتی که قادر به اکسید کردن مواد هستند در معرض اتمسفر گرم قرار گیرد. _ خوردگی شکافی: در فضاهای محدودی رخ می دهد که دسترسی سیال از محیط محدود است مانند شکاف ها و نواحی تماس بین قطعات، زیر واشر یا مهر و موم، داخل شکاف ها و درزها و فضاهای پر از رسوبات.
