ساخت اسکلت فلزی 3 روشی که دما بر فلز تأثیر می گذارد 1. انبساط حرارتی هنگامی که دما افزایش می یابد، فلزات افزایش کمی در طول، عرض، سطح کلی و حجم را تجربه می کنند - پدیده ای که به عنوان انبساط حرارتی شناخته می شود. انبساط حرارتی به دلیل افزایش ارتعاشات اتمی با بزرگی انبساط بسته به فلز خاص رخ می دهد. انبساط حرارتی عامل مهمی است که باید در هنگام انتخاب فلز مناسب برای یک پروژه در نظر گرفت زیرا در نهایت می تواند بر میزان موثر یا ناکارآمد بودن سازه تأثیر بگذارد. به عنوان مثال لوله کشی حمام را در نظر بگیرید، که ممکن است با یخ زدن آب در ماه های سردتر ترکیده شود. برای جلوگیری از این امر، مهم است که سازندگان انبساط حرارتی را در نظر بگیرند. 2. مقاومت هنگامی که الکترون ها در بخش عمده فلز جریان می یابند، از الکترون های دیگر و همچنین از مرزهای فلز - که به عنوان مقاومت نیز شناخته می شود - منعکس می شوند. این پدیده هم تحت تأثیر دمای گرم و هم دمای سرد است. افزایش دما انرژی جنبشی یک الکترون را افزایش می دهد و در نتیجه سرعت آن را افزایش می دهد و در نهایت منجر به مقدار زیادی پراکندگی و مقاومت کلی می شود. از سوی دیگر، کاهش دما انرژی جنبشی الکترون را کاهش داده و سرعت آن را کاهش داده و مقاومت آن را به طور کلی کاهش می دهد. 3. مغناطیس برخی از فلزات مانند کبالت، آهن و نیکل به طور خود به خود در دمای اتاق مغناطیسی هستند. این فلزات که به عنوان مواد فرومغناطیسی شناخته می شوند، هنگام گرم شدن کاهش می یابد و در نهایت با رسیدن به دمای کوری (دمایی که در آن فلز خاصیت مغناطیسی خود به خودی خود را از دست می دهد) به طور کامل از بین می رود. فلزات مختلف نیز دمای کوری متفاوتی دارند - در حالی که نیکل نقطه کوری نسبتاً پایینی دارد (از دست دادن مغناطیس خود در 626 درجه فارنهایت)، کبالت تا زمانی که به 2012 درجه فارنهایت برسد مغناطیسی باقی می ماند.
ساخت اسکلت فلزی 3 روشی که دما بر فلز تأثیر می گذارد 1. انبساط حرارتی هنگامی که دما افزایش می یابد، فلزات افزایش کمی در طول، عرض، سطح کلی و حجم را تجربه می کنند - پدیده ای که به عنوان انبساط حرارتی شناخته می شود. انبساط حرارتی به دلیل افزایش ارتعاشات اتمی با بزرگی انبساط بسته به فلز خاص رخ می دهد. انبساط حرارتی عامل مهمی است که باید در هنگام انتخاب فلز مناسب برای یک پروژه در نظر گرفت زیرا در نهایت می تواند بر میزان موثر یا ناکارآمد بودن سازه تأثیر بگذارد. به عنوان مثال لوله کشی حمام را در نظر بگیرید، که ممکن است با یخ زدن آب در ماه های سردتر ترکیده شود. برای جلوگیری از این امر، مهم است که سازندگان انبساط حرارتی را در نظر بگیرند. 2. مقاومت هنگامی که الکترون ها در بخش عمده فلز جریان می یابند، از الکترون های دیگر و همچنین از مرزهای فلز - که به عنوان مقاومت نیز شناخته می شود - منعکس می شوند. این پدیده هم تحت تأثیر دمای گرم و هم دمای سرد است. افزایش دما انرژی جنبشی یک الکترون را افزایش می دهد و در نتیجه سرعت آن را افزایش می دهد و در نهایت منجر به مقدار زیادی پراکندگی و مقاومت کلی می شود. از سوی دیگر، کاهش دما انرژی جنبشی الکترون را کاهش داده و سرعت آن را کاهش داده و مقاومت آن را به طور کلی کاهش می دهد. 3. مغناطیس برخی از فلزات مانند کبالت، آهن و نیکل به طور خود به خود در دمای اتاق مغناطیسی هستند. این فلزات که به عنوان مواد فرومغناطیسی شناخته می شوند، هنگام گرم شدن کاهش می یابد و در نهایت با رسیدن به دمای کوری (دمایی که در آن فلز خاصیت مغناطیسی خود به خودی خود را از دست می دهد) به طور کامل از بین می رود. فلزات مختلف نیز دمای کوری متفاوتی دارند - در حالی که نیکل نقطه کوری نسبتاً پایینی دارد (از دست دادن مغناطیس خود در 626 درجه فارنهایت)، کبالت تا زمانی که به 2012 درجه فارنهایت برسد مغناطیسی باقی می ماند.
