قیمت تیرآهن 14 فولاد گالوانیزه حدود 70 سال در روز دوام می آورد زیرا این محصولات تحت فرآیند خاصی قرار می گیرند که بهترین محافظت را در برابر مواد خورنده در محیط و دماهای شدید ارائه می دهد. همچنین فولاد گالوانیزه هنگام قرار گرفتن در معرض باران و برف دچار خوردگی نمی شود. حتی در شرایط بسیار گرم و سرد به خوبی مقاومت می کند. این به این دلیل است که هنگام گالوانیزه کردن فولاد، فقط یک لایه روی اعمال نمی شود. همچنین لایه ای از آلیاژ آهن-روی درست در زیر پوشش روی تشکیل می دهد که محافظت گالوانیکی بیشتری را برای فولاد زیرین ایجاد می کند. حتی اگر چیزی در لایه بالایی روی ذوب شود یا فرسوده شود، این لایه همچنین از فولاد در برابر خوردگی محافظت می کند (اسیدها به جای فولاد 2020 به روی حمله می کنند). اما دقیقاً چه افراطی در دماهای بالا و پایین برای نگهداری فولاد گالوانیزه در شرایط خوب وجود دارد؟ محصولات گالوانیزه در شرایط گرمایی شدید متخصصان موافق هستند که بالاترین درجه حرارت برای حفظ صداقت ساختاری فولاد HDG 200 درجه سانتیگراد است. هنگامی که یک محصول گالوانیزه تا دمای 392 درجه فارنهایت و بالاتر گرم شود، لایه روی بیرونی آن جدا می شود. روی و فولاد با نرخ های مختلف منبسط می شوند مطمئنا دلیل آن است. آهن دارای ضریب انبساط حرارتی 7.5 است. این بدان معنی است که به ازای هر 1 درجه فارنهایت افزایش دمای محیط، 7.5 میلیونم حجم اولیه خود منبسط می شود. روی دارای ضریب انبساط حرارتی 19 است. به این معنی که به ازای هر 1 درجه فارنهایت افزایش دمای محیط، 19 میلیونم حجم خود را منبسط می کند. زمانی که محصول گالوانیزه از مثلاً دمای محیط 72 درجه فارنهایت به دمایی که می تواند در اتاق کوره 392 درجه فارنهایت رخ دهد گرم شود، هسته فولادی تقریباً 0.25 درصد منبسط شده است. روی بالای آن حدود 0.6 درصد افزایش یافته است. درصد در حال گسترش است تفاوت زیاد نیست، اما کافی است بین لایه آلیاژ روی-آهن فولاد و پوشش روی شکاف ایجاد شود و باعث کنده شدن لایه روی شود. لایه های نازک فلزی که سریعتر از لایه های ضخیم فلز منبسط می شوند، شکاف ایجاد می کنند. اگر قسمت HDG را به جای طرف دیگر در معرض گرما قرار دهد، شکاف های بزرگتری ظاهر می شود. هرچه تعداد قطعات در مجموعه بیشتر باشد، روی بیشتر از بین می رود. البته، زمانی که ابتدا قسمت فولادی HDG یا عنصر اتصال گالوانیزه شود، اثر مشابهی وجود دارد. کارخانه گالوانیزه شما باید ضرایب مختلف انبساط حرارتی را در نظر بگیرد تا از تغییر شکل فولاد در کارخانه گالوانیزه جلوگیری شود. توجه یکسان به زمان و دمای حرارت در خط گالوانیزه و در نظر گرفتن ضخامت پوشش می تواند در صورت قرار گرفتن فولاد در معرض آتش، خطر پوسته شدن را کاهش دهد. و افزودن تنها 0.0001 درصد سرب به غوطه ور شدن داغ روی نیز باعث کاهش استهلاک در دماهای بالا می شود. محصولات گالوانیزه در سرمای شدید دمای 40 درجه سانتیگراد بر زمان تا اولین تعمیرات فولاد HDG تأثیر نمی گذارد، یا حداقل ما هنوز این تأثیر را ندیده ایم. ما بیش از 20 سال است که از فولاد HDG در سازه های پستی در این دماها بدون هیچ مشکلی در تعمیر و نگهداری استفاده کرده ایم. سرمای شدید در محدوده 100- درجه باعث شکننده شدن فولاد با استفاده طولانی مدت می شود. ضخامت محصولات فلزی مختلف برای لایه گالوانیزه. بیشتر مواد آهنی برای گالوانیزه کردن مناسب هستند. آهن چکش خوار، چدن، فولاد نورد گرم! فولاد هوازده و فولادهای ضد زنگ خاص (سری 300) نیز می توانند گالوانیزه شوند. تشخیص این امر حیاتی است که مواد شیمیایی محصولی که گالوانیزه کرده‌اید می‌تواند بر خواص پوشش تأثیر بگذارد. بنابراین، تمیز کردن خواصی که می تواند در هنگام گالوانیزه کردن بر حفاظت در برابر خوردگی تأثیر بگذارد، بسیار مهم است. شیمی فولاد عامل اصلی تعیین کننده ضخامت و ظاهر پوشش گالوانیزه است. تنظیمات مختلف سطح و فرآیندهای مختلف تولید می تواند ظاهر پوشش را تحت تأثیر قرار دهد. دلیل آن این است که پارامترهای مختلفی برای پارامترهای ترشی و گالوانیزه مورد نیاز است. فولاد با محتوای نسبتاً بالایی از فسفر، کربن، منگنز یا سیلیکون عالی هستند. در طول مرحله ترشی فرآیند، سطح ماده باید کاملاً عاری از اکسید و کالامین باشد تا بهترین واکنش بین دو فلز انجام شود. پس از اتمام ترشی، شستشو باید انجام شود. بازدارنده ها اغلب به محلول اضافه می شوند تا قدرت خوردگی آن بر روی سطوح فلزی کاهش یابد. یک نوآوری واقعی از امکان انجام فرآیند ترشی در دمای بالا تا 40 درجه سانتیگراد حاصل می شود! از آنجایی که برای واکنش متالورژیکی در کتری گالوانیزه به فولاد کاملاً تمیز نیاز داریم، باید قبل از گالوانیزه کردن، ناخالصی‌ها را به صورت مکانیکی از سطح پاک کنیم. برای امکان توسعه پوشش بهینه هنگام ترکیب فولادهای مختلف در یک تولید واحد، این دستورالعمل ها را در نظر بگیرید: به طور جداگانه گالوانیزه و پس از گالوانیزه مونتاژ کنید. از ترکیب ریخته گری با استفاده از فولاد نورد در همان مجموعه خودداری کنید. از استفاده از فولادهای بیش از حد اکسید شده، آهنگری، حفره دار یا ترکیب شده با سطوح جدید یا ماشینکاری شده خودداری کنید. اگر این امر اجتناب ناپذیر است، تمیز کردن کامل مجموعه باعث می شود پوشش گالوانیزه یکنواخت تری ایجاد شود. ورق های فولاد ضد زنگ سری 300 می توانند گالوانیزه شوند زیرا نیکل را در خود نگه می دارند که برای ایجاد واکنش بین فولاد و روی بسیار مهم است. ورق های فولادی ضد زنگ سری 400 بدون نیکل هستند و گالوانیزه نمی شوند. فولاد فرسوده نیز می تواند گالوانیزه شود، اگرچه معمولاً مقادیر نسبتاً بالایی از سیلیکون دارد و پوشش های ضخیم تری ایجاد می کند که معمولاً دارای روکش خاکستری مات هستند. ظاهر پوشش بر محافظت در برابر خوردگی ارائه شده توسط گالوانیزه تأثیر نمی گذارد.
قیمت تیرآهن 14 فولاد گالوانیزه حدود 70 سال در روز دوام می آورد زیرا این محصولات تحت فرآیند خاصی قرار می گیرند که بهترین محافظت را در برابر مواد خورنده در محیط و دماهای شدید ارائه می دهد. همچنین فولاد گالوانیزه هنگام قرار گرفتن در معرض باران و برف دچار خوردگی نمی شود. حتی در شرایط بسیار گرم و سرد به خوبی مقاومت می کند. این به این دلیل است که هنگام گالوانیزه کردن فولاد، فقط یک لایه روی اعمال نمی شود. همچنین لایه ای از آلیاژ آهن-روی درست در زیر پوشش روی تشکیل می دهد که محافظت گالوانیکی بیشتری را برای فولاد زیرین ایجاد می کند. حتی اگر چیزی در لایه بالایی روی ذوب شود یا فرسوده شود، این لایه همچنین از فولاد در برابر خوردگی محافظت می کند (اسیدها به جای فولاد 2020 به روی حمله می کنند). اما دقیقاً چه افراطی در دماهای بالا و پایین برای نگهداری فولاد گالوانیزه در شرایط خوب وجود دارد؟ محصولات گالوانیزه در شرایط گرمایی شدید متخصصان موافق هستند که بالاترین درجه حرارت برای حفظ صداقت ساختاری فولاد HDG 200 درجه سانتیگراد است. هنگامی که یک محصول گالوانیزه تا دمای 392 درجه فارنهایت و بالاتر گرم شود، لایه روی بیرونی آن جدا می شود. روی و فولاد با نرخ های مختلف منبسط می شوند مطمئنا دلیل آن است. آهن دارای ضریب انبساط حرارتی 7.5 است. این بدان معنی است که به ازای هر 1 درجه فارنهایت افزایش دمای محیط، 7.5 میلیونم حجم اولیه خود منبسط می شود. روی دارای ضریب انبساط حرارتی 19 است. به این معنی که به ازای هر 1 درجه فارنهایت افزایش دمای محیط، 19 میلیونم حجم خود را منبسط می کند. زمانی که محصول گالوانیزه از مثلاً دمای محیط 72 درجه فارنهایت به دمایی که می تواند در اتاق کوره 392 درجه فارنهایت رخ دهد گرم شود، هسته فولادی تقریباً 0.25 درصد منبسط شده است. روی بالای آن حدود 0.6 درصد افزایش یافته است. درصد در حال گسترش است تفاوت زیاد نیست، اما کافی است بین لایه آلیاژ روی-آهن فولاد و پوشش روی شکاف ایجاد شود و باعث کنده شدن لایه روی شود. لایه های نازک فلزی که سریعتر از لایه های ضخیم فلز منبسط می شوند، شکاف ایجاد می کنند. اگر قسمت HDG را به جای طرف دیگر در معرض گرما قرار دهد، شکاف های بزرگتری ظاهر می شود. هرچه تعداد قطعات در مجموعه بیشتر باشد، روی بیشتر از بین می رود. البته، زمانی که ابتدا قسمت فولادی HDG یا عنصر اتصال گالوانیزه شود، اثر مشابهی وجود دارد. کارخانه گالوانیزه شما باید ضرایب مختلف انبساط حرارتی را در نظر بگیرد تا از تغییر شکل فولاد در کارخانه گالوانیزه جلوگیری شود. توجه یکسان به زمان و دمای حرارت در خط گالوانیزه و در نظر گرفتن ضخامت پوشش می تواند در صورت قرار گرفتن فولاد در معرض آتش، خطر پوسته شدن را کاهش دهد. و افزودن تنها 0.0001 درصد سرب به غوطه ور شدن داغ روی نیز باعث کاهش استهلاک در دماهای بالا می شود. محصولات گالوانیزه در سرمای شدید دمای 40 درجه سانتیگراد بر زمان تا اولین تعمیرات فولاد HDG تأثیر نمی گذارد، یا حداقل ما هنوز این تأثیر را ندیده ایم. ما بیش از 20 سال است که از فولاد HDG در سازه های پستی در این دماها بدون هیچ مشکلی در تعمیر و نگهداری استفاده کرده ایم. سرمای شدید در محدوده 100- درجه باعث شکننده شدن فولاد با استفاده طولانی مدت می شود. ضخامت محصولات فلزی مختلف برای لایه گالوانیزه. بیشتر مواد آهنی برای گالوانیزه کردن مناسب هستند. آهن چکش خوار، چدن، فولاد نورد گرم! فولاد هوازده و فولادهای ضد زنگ خاص (سری 300) نیز می توانند گالوانیزه شوند. تشخیص این امر حیاتی است که مواد شیمیایی محصولی که گالوانیزه کرده‌اید می‌تواند بر خواص پوشش تأثیر بگذارد. بنابراین، تمیز کردن خواصی که می تواند در هنگام گالوانیزه کردن بر حفاظت در برابر خوردگی تأثیر بگذارد، بسیار مهم است. شیمی فولاد عامل اصلی تعیین کننده ضخامت و ظاهر پوشش گالوانیزه است. تنظیمات مختلف سطح و فرآیندهای مختلف تولید می تواند ظاهر پوشش را تحت تأثیر قرار دهد. دلیل آن این است که پارامترهای مختلفی برای پارامترهای ترشی و گالوانیزه مورد نیاز است. فولاد با محتوای نسبتاً بالایی از فسفر، کربن، منگنز یا سیلیکون عالی هستند. در طول مرحله ترشی فرآیند، سطح ماده باید کاملاً عاری از اکسید و کالامین باشد تا بهترین واکنش بین دو فلز انجام شود. پس از اتمام ترشی، شستشو باید انجام شود. بازدارنده ها اغلب به محلول اضافه می شوند تا قدرت خوردگی آن بر روی سطوح فلزی کاهش یابد. یک نوآوری واقعی از امکان انجام فرآیند ترشی در دمای بالا تا 40 درجه سانتیگراد حاصل می شود! از آنجایی که برای واکنش متالورژیکی در کتری گالوانیزه به فولاد کاملاً تمیز نیاز داریم، باید قبل از گالوانیزه کردن، ناخالصی‌ها را به صورت مکانیکی از سطح پاک کنیم. برای امکان توسعه پوشش بهینه هنگام ترکیب فولادهای مختلف در یک تولید واحد، این دستورالعمل ها را در نظر بگیرید: به طور جداگانه گالوانیزه و پس از گالوانیزه مونتاژ کنید. از ترکیب ریخته گری با استفاده از فولاد نورد در همان مجموعه خودداری کنید. از استفاده از فولادهای بیش از حد اکسید شده، آهنگری، حفره دار یا ترکیب شده با سطوح جدید یا ماشینکاری شده خودداری کنید. اگر این امر اجتناب ناپذیر است، تمیز کردن کامل مجموعه باعث می شود پوشش گالوانیزه یکنواخت تری ایجاد شود. ورق های فولاد ضد زنگ سری 300 می توانند گالوانیزه شوند زیرا نیکل را در خود نگه می دارند که برای ایجاد واکنش بین فولاد و روی بسیار مهم است. ورق های فولادی ضد زنگ سری 400 بدون نیکل هستند و گالوانیزه نمی شوند. فولاد فرسوده نیز می تواند گالوانیزه شود، اگرچه معمولاً مقادیر نسبتاً بالایی از سیلیکون دارد و پوشش های ضخیم تری ایجاد می کند که معمولاً دارای روکش خاکستری مات هستند. ظاهر پوشش بر محافظت در برابر خوردگی ارائه شده توسط گالوانیزه تأثیر نمی گذارد.
