آمار و اطلاعات ضايعات آهن و فولاد آمار و اطلاعات ضايعات آهن و فولاد ضايعات آهن و فولاد يک ماده خام حياتي براي توليد محصولات جديد فولادي و چدني است. صنايع فولادسازي و ريخته گري در ايالات متحده به شدت به آماده بودن قراضه حاصل از عمليات توليدي و بازيافت محصولاتي که ديگر مورد استفاده يا مورد نياز نيستند، وابسته هستند. صنعت فولاد بيش از 150 سال است که ضايعات فولاد را بازيافت مي کند. بازيافت ضايعات فولاد باعث صرفه جويي در مواد خام، انرژي و فضاي دفن زباله مي شود. صنعت فولاد داخلي سالانه ميليون‌ها تن از قوطي‌هاي فولادي، خودروها، لوازم خانگي، مصالح ساختماني و ساير محصولات فولادي را بازيافت مي‌کند. منبع اصلي فولاد منسوخ شده خودرو است. ذوب مجدد قراضه به انرژي بسيار کمتري نسبت به توليد آهن و محصولات فولادي از سنگ آهن نياز دارد. مصرف ضايعات آهن و فولاد از طريق ذوب مجدد بار بر روي تاسيسات دفن زباله را کاهش داده و از تجمع محصولات فولادي رها شده در محيط زيست جلوگيري مي کند. ضايعات آهن و فولاد که به عنوان «ضايعات فلزات آهني» نيز شناخته مي‌شود، يک ماده قابل بازيافت است که در طول توليد محصولات آهن و فولاد و ساخت مواد آهني باقي مي‌ماند يا در پايان عمر محصولات آهني توليد مي‌شود. ضايعات آهني معمولاً در طول فولادسازي بازيافت مي شوند. در بين انواع ضايعات آهني، قراضه فولاد بيشترين درصد را تشکيل مي دهد. ضايعات فلزات آهني ماده اوليه اوليه براي توليد فولاد مايع در کوره قوس الکتريکي و کوره القايي است. ضايعات فلزات آهني از چندين منبع مختلف به دست مي آيند و از اين رو از نظر خصوصيات فيزيکي و شيميايي متفاوت هستند. کيفيت قراضه تا حد زيادي بر اقتصاد فرآيند فولادسازي تأثير مي گذارد. سن يک محموله قراضه مي تواند از يک روز تا بيش از 100 سال متغير باشد. خواص بستگي به اين دارد که ضايعات از کجا آمده و چه زماني فولاد توليد شده است. درجات مختلف فولاد براي کاربردهاي مختلف توليد مي شود. بنابراين ضروري است که قراضه به طور کلي بر اساس ترکيب و اندازه يا درجه مناسب براي ذوب در فرآيند بازيافت جدا شود تا حداکثر سود اقتصادي را به همراه داشته باشد و تا حد امکان مؤثر باشد. همانطور که در بالا ذکر شد، ضايعات آهن و فولاد اساساً از سه نوع است : (1) ضايعات داخلي توليد شده در طول توليد آهن و فولاد و محصولات آنها در داخل يک کارخانه فولاد يکپارچه، (2) قراضه جديد، سريع يا ضايعات صنعتي که در طي فرآوري محصولات آهني و فولادي از قبيل تشکيل قطعات خودرو، ماشينکاري قطعات ابزار و تجهيزات، ساخت و توليد سازه ها و تجهيزات ساخته شده از آهن و فولاد و غيره توليد مي شود و (3) منسوخ و قديمي. ضايعات يا قراضه پايان چرخه زندگي که عمدتاً از ضايعات توليد شده از ظروف آهن و فولاد، قوطي‌ها، خودرو، لوازم خانگي و مصالح ساختماني و غيره تشکيل شده است.
آمار و اطلاعات ضايعات آهن و فولاد آمار و اطلاعات ضايعات آهن و فولاد ضايعات آهن و فولاد يک ماده خام حياتي براي توليد محصولات جديد فولادي و چدني است. صنايع فولادسازي و ريخته گري در ايالات متحده به شدت به آماده بودن قراضه حاصل از عمليات توليدي و بازيافت محصولاتي که ديگر مورد استفاده يا مورد نياز نيستند، وابسته هستند. صنعت فولاد بيش از 150 سال است که ضايعات فولاد را بازيافت مي کند. بازيافت ضايعات فولاد باعث صرفه جويي در مواد خام، انرژي و فضاي دفن زباله مي شود. صنعت فولاد داخلي سالانه ميليون‌ها تن از قوطي‌هاي فولادي، خودروها، لوازم خانگي، مصالح ساختماني و ساير محصولات فولادي را بازيافت مي‌کند. منبع اصلي فولاد منسوخ شده خودرو است. ذوب مجدد قراضه به انرژي بسيار کمتري نسبت به توليد آهن و محصولات فولادي از سنگ آهن نياز دارد. مصرف ضايعات آهن و فولاد از طريق ذوب مجدد بار بر روي تاسيسات دفن زباله را کاهش داده و از تجمع محصولات فولادي رها شده در محيط زيست جلوگيري مي کند. ضايعات آهن و فولاد که به عنوان «ضايعات فلزات آهني» نيز شناخته مي‌شود، يک ماده قابل بازيافت است که در طول توليد محصولات آهن و فولاد و ساخت مواد آهني باقي مي‌ماند يا در پايان عمر محصولات آهني توليد مي‌شود. ضايعات آهني معمولاً در طول فولادسازي بازيافت مي شوند. در بين انواع ضايعات آهني، قراضه فولاد بيشترين درصد را تشکيل مي دهد. ضايعات فلزات آهني ماده اوليه اوليه براي توليد فولاد مايع در کوره قوس الکتريکي و کوره القايي است. ضايعات فلزات آهني از چندين منبع مختلف به دست مي آيند و از اين رو از نظر خصوصيات فيزيکي و شيميايي متفاوت هستند. کيفيت قراضه تا حد زيادي بر اقتصاد فرآيند فولادسازي تأثير مي گذارد. سن يک محموله قراضه مي تواند از يک روز تا بيش از 100 سال متغير باشد. خواص بستگي به اين دارد که ضايعات از کجا آمده و چه زماني فولاد توليد شده است. درجات مختلف فولاد براي کاربردهاي مختلف توليد مي شود. بنابراين ضروري است که قراضه به طور کلي بر اساس ترکيب و اندازه يا درجه مناسب براي ذوب در فرآيند بازيافت جدا شود تا حداکثر سود اقتصادي را به همراه داشته باشد و تا حد امکان مؤثر باشد. همانطور که در بالا ذکر شد، ضايعات آهن و فولاد اساساً از سه نوع است : (1) ضايعات داخلي توليد شده در طول توليد آهن و فولاد و محصولات آنها در داخل يک کارخانه فولاد يکپارچه، (2) قراضه جديد، سريع يا ضايعات صنعتي که در طي فرآوري محصولات آهني و فولادي از قبيل تشکيل قطعات خودرو، ماشينکاري قطعات ابزار و تجهيزات، ساخت و توليد سازه ها و تجهيزات ساخته شده از آهن و فولاد و غيره توليد مي شود و (3) منسوخ و قديمي. ضايعات يا قراضه پايان چرخه زندگي که عمدتاً از ضايعات توليد شده از ظروف آهن و فولاد، قوطي‌ها، خودرو، لوازم خانگي و مصالح ساختماني و غيره تشکيل شده است.
